Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Studianadhistoriąchińsko-zagranicznychrelacji
literackichobejmujązarównosamebadania,jak
irefleksjęnadtymibadaniami,cojestniejakooznaką
świadomegouprawianiadyscypliny.Badaczepowinni
miećcałkowitąjasnośćwtakichkwestiach,jak„co
badamy”,„jakbadamy”oraz„dlaczegobadamy”.
OdkońcaXXwiekumiędzynarodowebadania
porównawczo-literackienieustanniestająprzed
problememzmianyparadygmatu.Pojawianiesię
różnychparadygmatówizasadnośćwprowadzania
takichzmianzwiązanesązezmiennościązasadniczych
wątkówproblematyki.Pojawieniesiękomparatystyki
literackiejjakodyscyplinynaukowej,którawyłoniłasię
popowstaniunaZachodziepaństwnarodowych,samo
wsobiejestproduktemideologiipaństwanarodowego.
Prawdziwymzałożeniemstudiównadwpływami
literackimijestodnalezienieliterackiego„suwerena”
iukazanie,jakokreśloneliteraturywpływająnainnych
orazjakci„inni”czerpiąumiejętnościidoświadczenia
z„literaturyobcej”.Takzwane
parallelstudies
kwitły
wokresiezimnejwojnyjakopróbawyjściapoza
zewnętrzneihistoryczneuwarunkowanialiteratury
skupionanabadaniuwewnętrznych,estetycznych
sensówiwartościwspólnychróżnymtradycjom
literackim.Następującaponichmetodanieposiada
powszechnieprzyjętejnazwy,leczjestwyraźnie
związanaztzw.krytykąpostkolonialną.Możnawręcz
powiedzieć,żekrytykapostkolonialnajestwłaściwie
trzeciąmetodąstudiówkomparatystycznych.Metoda
tazapożyczyłaodpoststrukturalizmutakiepojęcia,jak
„dyskurs”czy„władza”,ikoncentrujesięnarozliczeniu
ztowarzyszącymikapitalizmowiimperializmem
ikolonializmem,szczególniewaspekciekulturowym.
Cząstka„post”wterminie„krytykapostkolonialna”
implikujezarównoznaczenie„sprzeciwuwobec”,jak
iznaczeniezjawiskawystępującego„pozakończeniu”
innego:„Przesłankąkrytykipostkolonialnejjestto,
żeepokaimperializmu/kolonializmuformalnienależy