Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
spojrzenie.
–PolaEvansmiałatatuażwtejokolicy.Hej,Travis
–zwróciłemsiędojednegoztechników,któryrobił
martwejdziewczyniezdjęcia.
–Tak,panieBrown?
–Odsłońjejkośćskroniową.Przesuńwłosy–dodałem,
kiedytenpopatrzyłraznamnie,araznaHannah.
Traviszłapałjednąrękąaparatfotograficznyikiedy
zbliżyłsiędociała,nachyliłsię,delikatnymruchem
przesuwającrękawiczkąfioletowekosmyki.Zastygł
wmiejscu,zasłaniającnamwidok,iwyprostowałplecy,
zaczynającfotografowaćgłowęEvans.Gdyskończył,
wycofałsięostrożnieiukazałto,oczymbyłem
przekonany.Nawygolonejskórzewidniałtatuażczarnej
meduzy.Hannahprzezjakiśczassięprzypatrywała,
azachwilęnanowozaczęłanotowaćwswoimczarnym
zeszycie.Nasunęłananosmaskę,spoglądającnamnie
skupionymwzrokiem.
–Ktozawiadomiłpolicję?–spytałem.
–Właściciel.Twierdził,żezpiętraipokoju
wydobywałysięhałasyikrzyki,któretrwałyprzezkilka
minut.Bardziejzaniepokoiłagotacisza,któranastała
powszystkim,iposzedłtosprawdzić.Stawiamy
naklienta.Topierwszaosobapodejrzana.Przesłuchiwany
jestterazwłaścicielmotelu.Dostaniemyimięinazwisko
osobywynajmującejpokój,tobędziemydziałać.Już
tosprawdzili,aletoniemundurowidecydują,alety.
Przeszkodziliśmyciwsobotniwieczór?
Rozejrzałemsięponiewielkimpokoju,aleten
