Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Acozbogatymidziewczynami?Bojajeszczeniejestemtak
dokońcazdecydowana.
–Ichtoteżdotyczy.Ateraznakrywajdostołu,możesięwreszcie
nacośprzydasz–poleciłamjej,wyganiającjązpokoju.
Obiadminąłbezwiększychdramatów.Cowięcej,pojawiłsięnawet
powóddoskromnegoświętowania,botaciefaktycznieudałosię
wreszciesprzedaćunimogajakiemuśszalonemuSzwajcarowi,który
nawetniemiałnaniegoprawajazdy.Nieprzeszkadzałomutomimo
wszystkowplanowaniuwyprawynawschódAzji,którąchciałodbyć
jużzarok.Toniebyłajednakjedynaprzyczyna,dlaktórejtatabył
zadowolonyniczymdziecko,którewłaśniesiędowiedziało,
żeczekoladajestzdrowa.Gdyodłożyłsztućceposkończonymposiłku,
spojrzałnamnieuroczyście,promieniejącdumą.
–Znalazłemrozwiązanietwojegoproblemu–oświadczył,
uroczyście.
–Naprawdę?–Rzuciłammusceptycznespojrzenie.
Dotychczasjegorozwiązanianaszychproblemówsprowadzałysię
raczejdoabsurdalnychporadomarnychperspektywachwcieleniaich
wżycie.Nieulegałowątpliwości,żewfirmiejegopomysły
sprawdzałysięnajlepiej,aleczterydziewczynywwiekuodtrzynastu
dodwudziestulatmająjednakinnepotrzebyniżklienciczykampery.
–PaulaMcCoy–wyrzuciłzsiebie.
–PaulaMcCoy,przyjaciółkamamy?
PaulamieszkaławSzkocji,wrodzinnychstronachmamy,zeswoim
niecostarszymodemniesynem,Drew.Odwiedzalinasczasem,gdy
mamajeszczeżyła.JaiDrewobserwowaliśmysięnawzajem
naInstagramie.Jednakodpogrzebuniktznassięzniminiewidział.
–Takjest,właśnieona–potwierdziłtata.–Możeniepamiętasz,ale
masalonwyposażeniawnętrzwKilmore.Możemogłabyśznią
popracowaćnadjakimiściekawymiprojektami.
–Ciekawymiprojektami?WKilmore?–Skrzywiłamsię.Miasto,
