Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
40
JERZYMATERNICKI
tywnynaukowoWincentyZakrzewski,od1910r.zaśmłody,pełenzapałuiener-
giiWacławSobieski.KatedręhistoriiaustriackiejpoA.Lewickimprzejąłzrazu
WiktorCzermak,ponimw1906r.KarolPotkański,apojegośmierci(w1909r.)
przedstawicielmłodegopokolenia-WacławTokarz.W1911r.habilitacjęwza-
kresiehistoriipowszechnejnowożytnejuzyskałnaUJWładysławKonopczyń-
ski65.Wspomniećjeszczenależyżew1909r.profesoremnadzwyczajnymhi-
storiigospodarczej(polskiejipowszechnej)zostałFranciszekBujak(habilitacja
w1905).NaWydzialePrawaistniałakatedrahistoriipaństwaiprawaniemieckie-
go,prowadzonaprzezStanisławaEstreichera66.Wszyscyonizajmowalisięgłów-
niedziejamiPolski,aleinteresowalisięrównież(wżnymoczywiściestopniu)
historiąpowszechną.
Największymosiągnięciemmediewistówkrakowskichwzakresienczystej”
historiipowszechnejbyłyniewątpliwiedwadzieła:FeliksaKonecznegoDzieje
Rosji,t.Ido1449r.(1917)iJanaDąbrowskiegoOstatnielataLudwikaWielkie-
go1370-1382(1918).PierwszypracowałwBiblioteceUJ,drugibyłnauczycielem
(habilitowałsiędopierow1919r.).Badaniazpograniczahistoriinarodowejipo-
wszechnejprowadzilim.in.AdamKłodziński(Rokowaniapolsko-branderbur-
skiewr.1329,1904)iMarianŁodyński(Dagomeiudex,1911).
Pośródnowożytnikówkrakowskichnajgłębiejwproblematykęhistoriipo-
wszechnejwchodziłW.Sobieski,autortakichprac,jakHenrykIVwobecPol-
skiiSzwecji(1907)iPolskaahugonociponocyśw.Bartłomieja(1910).Byłyto
studiazpograniczadziejówPolskiipowszechnych,opartewdużejmierzena
paryskichilondyńskichmateriałacharchiwalnych.Problematykąnstykowązaj-
mowalisięrównieżLudwikBoratyński(m.in.StefanBatory,Hanzaipowsta-
nieNiderlandów,1908),W.Konpoczyński(Polskawdobiewojnysiedmioletniej,
1909-1911)orazMieczysławSkibiński(EuropaaPolskawdobiewojnyosukce-
sjęaustriackąwlatach1740-1745,1913).Odnotowaćtujeszczenależymonograę
KazimierzaZimmermannaFryderykWielkiijegokolonizacjanaziemiachpol-
skich(2t.,1915),będącąnapograniczuhistoriipolitycznejidziejówspołeczno-
-gospodarczych.
Spośródhistorykówprawanajgłębiejwproblematykępowszechnodziejową
wchodziłS.Estreicher(Studianadhistoriąkontraktukupnawprawieniemiec-
kimepokifrankońskiejś,1894;Badanianadźródłamiprawamagdeburskiego
65Por.Z.Jabłoński,HistorianowożytnainajnowszawUniwersytecieJagiellońskimwlatach
1805-1909,[w:]StudiazdziejówWydziałuFilozoczno-HistorycznegoUniwersytetuJagielloń-
skiego,Kraków1967,s.128;K.Piwarski,HistorianowożytnawUniwersytecieJagiellońskimod
roku1910.Tamże,s.131in.SylwetkiwymienionychwyżejhistorykówwpracyzbiorowejUniwer-
sytetJagielloński.ZłotaksięgaWydziałuHistorycznego.
66Por.M.Potkaniowski,Odprawaniemieckiegodopowszechnejhistoriiprawa,[w:]Studia
zdziejówWydziałuPrawaUniwersytetuJagiellońskiego,red.M.Potkaniowski,Kraków1964,
s.222in.