Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zaprowadzijądoszopy.Zostaniecieprzecieżnanoc?
–Ztąmyśląprzyjechałem.Alenietroszczciesię,
proszę,omojąszkapę:niczegojejniebrak.Zanimsam
legnęnatrawie,puszczęjąnapaszę,otaczającdla
bezpieczeństwasznurem.
–Musiciecośprzekąsić!Felimwłaśniezabierałsię
doprzyrządzaniawieczerzy.Niestety,niemogęsłużyć
wamżadnymprzysmakiem.Mamtylkobigoszjelenia.
–Nieznamnicbardziejsmakowitegojakjeleń,
zwyjątkiemchybatylkoniedźwiedzia;alecoprawda
lubięobaterodzajemięsiwapieczonenawęglach.
Amożejabymsiętakprzyczyniłdopieczystego?Jakby
takimćFelimzechciałpofatygowaćsięnamiejsce,gdzie
stoimojaszkapa,znajdzietamzawieszonegoułęku
siodłaniezłegogulgacza.Zastrzeliłemptaka,jadącpod
góręjarem.
–Prawdziwetodlanasszczęście!Bownaszejspiżarni
całkiemkruchozzapasami;prawdęmówiąc,nicwniej
niema.Takibyłemzajętyprzeztrzyostatniedni
ściganiembardzoosobliwegomustanga,żeniemiałem
kiedyupolowaćcośdojedzenia.Felimija,iTaratakże,
bliscybyliśmygłodowejśmierci.
–Ajakitomustang?–zagadnąłmyśliwyzżywym
zainteresowaniem,niezwracającuwaginakońcowe
zdanie.
–Czekoladowaklaczkawbiałejabłkowiteplamy,
wspaniałestworzenie!
–Odolicha,młodyprzyjacielu!Przecieżjawtej
właśniesprawietuprzybywam.
–Czybyćmoże?
–Widziałemtegomustanga-kobyłę,jakpowiadacie,
choćjaotymsięprzekonaćniemogłem;niepodszedłem
doniejnigdybliżej,jaknapółmili.Widziałem
