Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zpoleceniemćwiczenialewejnogi,którągrasprawiałamutrudność.
Ojciecimatkamogliwtedyzłapaćoddech.
Johanniemówiłotymmatce,aleczasamichodziłnawagary.Szedł
wtedydoinnegowarzywniaka,naPolanę,ipytałwłaścicieli,Peeta
iGeesaHazendonków,czyzechcąmupomóc.„WujkuPeet–błagał
Johan–możeszminapisaćusprawiedliwienie?”ZwyklePeet
Hazendonkodmawiał,aleczasamiulegałprośbom:„Johannieczuje
siędobrzeiniestetyniemożeprzyjśćdoszkoły”.Następniepozwalał
chłopakowirozwieźćowoceiwarzywaswoimdostawczym
volkswagenem.NelCruyffwolałabyrównieżniewiedzieć,żejejsyn
wynosiłprzysmakizesklepurodziców,abyzałatwiaćswojeinteresy
wklasie.Zasada„cośzacoś”,będącaczęściąjegoDNA,przydawała
siędopoprawianiaocen.„Poskosieprzednamisiedziałpilnyuczeń
wokularkach–pamiętakoleżankazklasy,RiaLagrand.–Napisałcoś
nakarteczcepodczassprawdzianuiprzekazałprzezemnieJohanowi.
Jakzrobiłdlanasdobrąrobotę,dostawałpółlukrecji,którąJohan
ukradłzesklepurodziców.TakibyłJohan:niemaniczadarmo,jest
lukrecjazaściągawkę”.
HennyCruyffnaogółzachowywałsięniecolepiej.Nieopuszczał
lekcjiimiałdobrestopnie.Wdomumusiałsięczęstoopiekować
młodszymbratem,cowedługsąsiadówikrewnychniebyłołatwe,
bocidwajtobyliwodaiogień.
RaptusJohan,którywczasiekłótnipotrafiłzacząćkopać,który
wagarowałiokradałrodziców,terroryzowałprzechodniów,rozbijając
sięroweremmatki,niszczyłrośliny,butelkipomlekuiszyby,miałteż
innąstronę.„Byłjednymznielicznychchłopców,którzywnormalny
sposóbinteresowalisiędziewczynami–wspominaRietGlashouwer.–
Przedlekcjamidołączałdonas,kiedybawiłyśmysięwstawanie
narękachprzyścianie.Szczerzesięinteresowałpracąmojegoojca,
którybyłpastoremwWatergraafsmeer.Inawetmiałochotęsięwpisać
domojegopamiętnika–jakojedynychłopiec.Kiedyoddałpamiętnik,
byłtamwiersz,aleteżwyrwanastrona.Najwyraźniejbył
niezadowolonyzpierwszegopodejścia.Naprawdęchciałdobrze
wypaść”.
DrogaRietuniu,
foczkanaboczkuleżała
iwpiaseknoswycierała.
Rietuniasprawia,żeserceme
