Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iżwszystkieprzesłankisąprawdziwe(czylimiędzyinnymi,
żeegzaminuniebędziewdniuJ).Tylkowtedystudentwyciągnie
wniosek,że„niespodziewany”egzaminzostanieprzeprowadzony
wdniuJ−1iotrzymamyparadoks.JeśliwdniuJ−2studentniewie,
żeegzaminuniebędziewdniuJ,toegzaminprzeprowadzonywdniu
J−1możebyćzaskoczeniem.Kripkeopowiadasiętakżeprzeciwko
odróżnianiusilnegoisłabegopojęciawiedzyorazprzeciwkozasadzie
mówiącej,że„jeślicoświemteraz,topowinienem,jakoosoba
racjonalna,przyjąćpostanowienie,żeniepozwolę,żebyjakieśprzyszłe
dowodytoobaliły”(s.70).Jegozdaniempodejściezdroworozsądkowe
wyglądatak,żechoćcoświem,towiemteż,żejakieśprzyszłe
dowodymogłybymniedoprowadzićdozmianyzdania.Itojestdrugi
paradokswiedzy[46],którynazywanybywaodtądparadoksem
dogmatyzmu(dogmatyzmpolegałbyoczywiścienaprzyjęciu,żejeśli
coświem,topowinienemzgórypostanowić,żebędęignorował
wszystkieinnedowody,któremogłybyświadczyćprzeciwkomojej
wiedzy).
ArtykułNazwypusteiprzedmiotyfikcyjneporuszakwestie,
októrychKripkemówiłpóźniejwwykładachJohnaLocke’aiw
przytoczonejwyżejksiążceReferenceandExistence.Kripke
polemizujezżywionączęstoopinią,żeistnienienazwpustychjest
decydującymargumentemnarzeczdeskryptywnejteoriinazw
własnychFregegoiRussella.WbrewRussellowiKripketwierdzi
również,żeistnieniejestpredykatem,którymożnasensownieorzekać
oindywiduach.Choćpowiedzenieoistniejącymprzedmiocie,
żeistnieje,jestbanałem,totenprzedmiotmógłbynieistnieć,
awówczasjegonieistnienieniesprowadzałobysiędoniespełniania
jakiejświązkiwłasności.Gdymówimyfałszywie,żeMojżesznie
istniał,toorzekamyopewnymczłowieku,żenieistniał,niemówimy
zaś,żepewnewłasnościniebyłyegzemplifikowane.Jakjuż
widzieliśmy,fikcjaliterackazdaniemKripkegopoleganaudawaniu:
udajemy,żerzeczywiściezachodzito,cowfikcjiopisano,żenazwy
mająodniesienie,azdaniawyrażająsądy.Natympolega„zasada
udawania”.Kripkeproponujewięcdodaniedoontologiijęzyka
naturalnegopostacifikcyjnychiuznanie,żetepostacisąszczególnego
rodzajubytami,któreistniejąwświecierzeczywistym.Narzecztego
rozstrzygnięciamaświadczyćmiędzyinnymisposób,wjakiużywamy
kwantyfikatorówegzystencjalnychwjęzykunaturalnym(naprzykład
„IstniałtakibohaterliterackijakHamlet”).Ztego,żezdanie
