Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Spacerowałpoplaży(x)∧¬Podniósłkamyk(x)),totodrugiezdanie
przestaniebyćzaprzeczeniempierwszego–obamogąbyć
prawdziwe[44].Problemmożnarozwiązać,jeśliprzyjmiesię,że„on”
odnosisiędoodniesieniamówiącego(czyliodniesieniatego,kto
wypowiedziałpierwszezdanie).Możnawięczachowaćrussellowską
analizępierwszegozdania,adrugieanalizowaćprzypomocy
odniesieniamówiącego.
WprzykładzieDonnellanazdanie„Jejmążjestdlaniejmiły”było
wypowiadanewsytuacji,gdykobietaniemamęża,alemamiłego
znajomego,doktóregomówiącychcesięodnieść.Gdybyodniesieniem
byłtenznajomy,tomożnabypowiedzieć,żejesttokolejnyprzykład
nazwy,októrejpoczątkowosądzisię,żejestpusta(„jejmąż”),
aokazujesię,żemajednakodniesienie.MimotoKripkekonkluduje,
żeniejesttak,jeśliprzezodniesienierozumiemyodniesienie
semantyczne[45].
5.Kłopotyfilozoficzne
KsiążkaKłopotyfilozoficznejestzbioremtrzynastuartykułów,które
powstawałynaprzestrzeniczterdziestulat.Niektóreznichbyły
wcześniejpublikowane,ainnenie.Najbardziejznanymiitakimi,które
wzbudziłynajwiększądyskusję,są:Identycznośćikonieczność
(opublikowanyporazpierwszywroku1975),Zarysteoriiprawdy
(1975),Odniesieniemówiącegoiodniesieniesemantyczne(1977)oraz
Zagadkadotyczącaprzekonań(1979).Porazpierwszyopublikowane
zostaływtymtomietekstyOdwóchparadoksachwiedzy,Nazwypuste
ipostacifikcyjne,Nozickowiedzy,Pierwszaosoba,Nieograniczona
eksportacjaipewnewnioskidlafilozofiijęzykaorazParadoksczasu
imyśli.
Jakjużwspominałam,Identycznośćikoniecznośćtopierwszy
opublikowanyzapisreferatuwygłoszonegoprzezKripkegonaNew
YorkUniversitywramachseriiwykładówoidentyczności.
ObszerniejszawersjaukazałasiępóźniejjakoNamingandnecessity
wksiążceSemanticsofNaturalLanguagepodredakcjąDonalda
DavidsonaiGilbertaHarmana(1972),apóźniejjakoosobnaksiążka,
omówionewyżejNazywanieakonieczność(1980).Wzamieszczonym
tutajartykuleporuszonesąwszystkieistotnekwestie,bardziej
szczegółowoprzedstawionewdłuższejwersji:koniecznośćzdań
