Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MikołajMianowskitakpisałopłukaniumacicy:„Sprycowaniakrwo-
tokwstrzymującepowinnydochodzićdosamejpróżnościmacicy,ado
którychużywasięwodazimnalubsamaprzezsięlubzwinem,octem
alboteżzwódkąprzezpołowęzmieszana”[10].
Jestrzecząoczywistą,żezzatrzymaniemresztekłożyskawmacicy
wiążesiękrwotok.Przezstuleciapotwierdzałatozwykłaempiria.Dla
sprawdzeniacałościłożyskastosowanoróżnemetody.BolesławKo-
walski(1885–1945)wpublikacjizroku1938poświęconejkrwawie-
niomwtrzecimokresieporoduwymienił„próbęnacałośćłożyska”za
pomocąwprowadzeniadonaczyńpępowinowychwrzącejwody,roz-
tworusulfosalicylowego,napełnieniałożyskapowietrzem(zanurzenie
łożyskawwodzieipojawieniesiępęcherzykówpowietrzalubpływanie
łożyskawwodzie),anadewszystkopróbęKüstnerawprowadzenie
dożyłypępowinowejwodyzabarwionejmlekiem.Wprzypadkachnie-
jasnychautorzalecał„zbadaniewnętrzamacicy”.Oskrobaniuścian
macicyniewspomina[9].
RęczneusunięcieresztekłożyskazalecarównieżpodręcznikHan-
nesazroku1927,rezerwującskrobanieścianjamymacicydosytuacji
wyjątkowych[4].Preferencjainterwencjirękąwynikałazobawyprzebi-
ciamacicyskrobaczką,bowiemcienkąścianęmacicywmiejscuprzycze-
pułożyskauznanozabardzopodatnąnatopowikłanie[3,4,8,11,12].
Jakkolwiekpołożnicyuznawaliresztkiłożyskapozostałewmacicy
zaprzyczynękrwawień,toichstanowiskowobecnakazuichnatych-
miastowegousunięcianiebyłojednolite.Dylematpolegałnatym,czy
usuwaćjeodrazupoporodzie,czywpołogu.Wiązałsięonzobawą
przedzakażeniempoingerencjiwewnątrzmacicznej.Czołowiprzed-
stawicielepołożnictwaeuropejskiego,m.in.Veit,Tarnier,Fehling,
Dührssen,SchautaiChazan,różnilisięskrajniewtejkwestii.Ingeren-
cjęmanualnąlubinstrumentalnąJohannVeit(1852–1917)rezerwował
wyłączniedourazówtkanekmiękkich,negowałistnienieatonii,ausu-
nięcieresztekłożyskaodkładałwczasiezobawyprzedzakażeniem.
StephaneTarnier(1828–1897)prezentowałstanowiskoprzeciwneibył
zwolennikiemdoraźnejinterwencji.DührssenwystąpiłprzeciwVeito-
wi,twierdząc,żezgonykobietpoingerencjiwewnątrzmacicznej
wkrwotokuniebyływynikieminfekcji,leczwyłącznieskutkiemzwłoki
wpodjęciuwłaściwejdecyzji.Byłotorozsądnestanowisko[3].
26