Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
czymśsmacznym.Ibyłodużoksiążek.
OddomuFaberówszłosięścieżkąprzezpola,nacmentarz,
naktórymbyłgróbjejojca.Gdywięcchodziłatamtędy,Faberowie
machalidoniejręką,aonazachodziładonichchętnieidostawała
wrękęświeżegosurgała[10]albozwykłąkromkęchlebazcukrem.
Opowiadalijejczasem,jakuciekaliprzedRosjanami.Mówiliwtedy:
„Będziedobrze.Jeślimamykartofleisól,toprzeżyjemy”.Rosemarie
słuchałaprzezchwilęichwspomnień,głaskaławylegującesięwsłońcu
kotyipotembiegładalej,płoszącpozbijanewstadkakury.
Tak,pamiętaładobrzeFaberów,ichoddaniemazurskiejziemi.
Zostalitam,wswojejojczyźnie.Wciążjeszczeżyli,byliostojami
tamtegoświata,aRosemarieczasemzastanawiałasię,jakułożyłosię
ichpolskieżycie.Czysąszczęśliwi?Onaraczejjużtamniepojedzie,
alemożeInga?Myślałaotym,leczwiedziała,żecórkaniegarniesię
dosentymentalnychpodróży.
[7]JezioroGielądzkie–wyjątkowejeziorowtejczęściMazur
[8]PismowydawanewNiemczech,wRemscheid,od1956roku,przezdawnych
mieszkańcówpowiatumrągowskiego.Jegoredaktorzyiautorzyopisujądawną
iwspółczesnąrzeczywistośćziemi,którakiedyśbyłaichheimatem.Pismo
toprenumerowanejestrównieżwPolsce.Trafiamiędzyinnymidoautochtonów,również
tychzPustników.Zwielkąpieczołowitościąprzechowująonikażdynumerpismaisięgają
doniegowchwilachwspomnień.AutorkaprzeglądałatopismowdomuFaberów
iNeumanów.
[9]PrzedwojennanazwaSorkwit
[10]Długie,cienkiewałeczkizdrożdżowegociasta.Jadłosięjemaczanewmiodzielub
mleku.Takiewspółczesnepaluchyposypanemakiem.WMrągowiedospróbowania
wpiekarninaulicyKrólewieckiej.
