Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Emergentnystrukturalizmsocjologiczny
25
całościspołecznychiindywiduówludzkich,aletakżedającychmożliwośćpodjęcia
próbyodpowiedzinapytania:czyontologiadychotomizującaświatspołecznyna
całościijednostkijestadekwatna,jakierodzajezwiązkówistniejąpomiędzyowymi
całościamiijednostkami(ewentualniejeszczejakimiśinnymielementamiświata
społecznego)orazjakitypwyjaśnieńzastosowanywodniesieniudotakatakrozu-
mianegoświataspołecznegojestnajefektywniejszyiostateczny?
toproblemy,którychnagruncierealizmurozstrzygnąćniepodobna.Potrzebna
jesttukoncepcjaszerszaibardziejwieloaspektowaholizmmetodologiczny.Jak-
kolwiektostanowiskofilozoficznemagłówniecharaktermetodologiczny,cooznacza,
przeważającajegoczęśćdotyczywyjaśnianiawnaukachspołecznych,tojednak
obejmujeonotakżekomponentęontologicznąbardziejznaczącąniżwrealizmie
ontologicznym.Spróbujęwykazać,żeprzyjęciezasadyholizmumetodologicznego
jestnieodzownedotego,abywsposóbuzasadnionyisensownynietylkowogóle
zajmowaćsięmikrosocjologią,lecztakżedokonywaćokreślonychrozstrzygnięćteo-
retycznychwramachtejsubdyscyplinysocjologicznej.
1.5.1.Holizmmetodologiczny.Dyskusja,jakarozpętałasięwokółproblematyki
holizmumetodologicznego,okazałasięniezwykleżywaigorąca,ajejtemperaturanie
słabniedodziś(wciąguostatnichczterdziestulatnatentematpisalim.in.Hayek,
1952;Popper,1957,1969;Miller,1985;Watkins,1952a;1952b;1955;1957;1958;1959a;
1959b;Brodbeck,1954;1958;Mandelbaum,1955;1957;Gellner,1956;Goldstein,1956;
1958;1959;Taylor,1958;Agassi,1960;Scott,1961;Danto,1965;Dray,1967;Lukes,
1968;Wisdom,1970;Jarvie,1972;O’Neill,1973;Sławianowski,1974;Kmita,1976,s.
138inast.;Szmatka,1976;1980).Holistycznafilozofianaukspołecznychmiałaswe
źródłaitradycjęwdziełachClaude’aSaint-Simona,Auguste’aComte’aiÉmile’a
Durkheima,jeślispojrzećnatenproblemodstronysocjologii,wtradycjifilozoficznej
zaśheglistówimarksistów.Współcześniejestonaeksponowanawnowoczesnej
socjologiimarksistowskiej,wteoriifunkcjonalnejTalcottaParsonsaczyteżwtak
zwanymparadygmacieanalizystrukturalnejRobertaMertona.
Holiściutrzymują,żeskorocałośćjestwięcejniżjedyniesumąswoichczęści,
skorocałośćdeterminujenaturęjejczęści,skoroczęścitedynamiczniepowiązane
iwzajemnieodsiebieuzależnioneiskoroczęściniemogązostaćdostateczniezro-
zumianeizinterpretowane,jeślirozważasięjewizolacjiodcałości(Phillips,1977,
s.6),toniewystarczysformułowaćsłabejdyrektywymetodologicznejdotyczącej
wyjaśnianiawnaukachspołecznych,leczkoniecznejestprzyjęcietezymocnej,
całośćniemożebyćdokońcawyjaśnionawterminachjejczęści(tamże,s.36).Inaczej
mówiąc,chodzitutajotezę,ostatecznewyjaśnieniawszelkichzjawiskspołecznych
musząbyćdokonywaneprzyużyciutwierdzeńiterminówodnoszącychsiędocałości
zjawiskspołecznych,społeczeństwa,atakżeostatecznewyjaśnienia,sięgającepodstaw
zachowaniaiwłasnościjednostekludzkichmusząbyćdokonywaneprzyużyciuter-
minówitwierdzeńodnoszącychsiędocechidziałaniaukładuspołeczno-ekonomicz-
nego:całościspołecznej.
Wsporzeouniwersalia,którydałpoczątekpóźniejszejkontrowersjiholizmu
zindywidualizmem,szłooto,czywrzeczywistościwogóle(zarównospołecznej,jak