Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Podstawy
grzeczności
językowej
GRZECZNOŚĆJĘZYKOWA
1.Grzecznośćjęzykowa–wchodzącawskładgrzecznościogól-
nej(nazywanejteżsavoir-vivre’em,bontonem,etykietą,zasadami
dobregowychowania,kodeksemtowarzyskim)–tozbiórprzyjętych
wdanejkulturzeformjęzykowychzachowań,przyporządkowanych
określonymsytuacjompozajęzykowym.
Dotakichsytuacjipozajęzykowych,wktórychPolacyużywająwyra-
żeńjęzykowychuznawanychprzeznichzagrzecznościowe,należąna
przykład:spotkaniekogośznajomego(wówczasstosujemypowitanie,
możliwejestpytaniegrzecznościowe,komplement,wyrażeniezado-
woleniazespotkania);wejściedosklepu,biura,gabinetulekarskiego
(wtedywymaganejestwyłączniepowitanie);spotkaniezsolenizan-
tem,jubilatem,laureatem,osobą,którazawarłazwiązekmałżeński
(życzenia,gratulacjelubiżyczenia,igratulacje);zakończenierozmowy,
spotkania,rozstaniesięzkimś,opuszczeniepomieszczenia,wktórym
razemprzebywaliśmy(pożegnanie,możliwepodziękowanie,pochwała,
przeproszenie,zasygnalizowanieprzyszłegokontaktu).
Normyregulującejęzykowezachowaniagrzecznościowenale-
żądonormspołecznych,którychprzekroczeniewywołujesankcje
wpostacinarażeniasięnamianoosobyniewychowanej,oniskiej
11
