Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
27
DonurtusubiektywnegozaliczamtwórczośćIbrńhImaal-Koniego,
zarównozewzględunastosowanewniejśrodkiformalne,jakitreść,
którajestzjawiskiemunikalnymnamiaręcałejprozyarabskojęzycz-
nej.WprzyjętychmetodachIbrńhImal-Konioscylujemiędzyrealizmem
akonwencjąkojarzącąsięztym,cowkategoriacheuropejskichokre-
ślonomianemrealizmumagicznego.Treśćutworówpoświęconajest
pustyniiodbywającymsięponiejwędrówkomplemionTuaregów.
Kulturatuareskadominujewfabułachpisarza,którereferencyjne
wobecformizjawiskżyciaTuaregów,zgodniezewskazówkami,jakie
niesieichmagiaimitologia.Fabułytewykraczająpozagranicepraw-
dopodobieństważyciowegotakbardzo,żenabierająsymbolicznejime-
taforycznejwymowy.Nasycenierealizmusymbolizmemiwieloznacz-
nościąjestczynnikiempozwalającymzakwalifikowaćutwory
Al-Koniegodonurtusubiektywnego.Patrzącnatwórczośćwkate-
goriachtreściiznaczeń,wartopodkreślić,żeTuaregowiemajągłębo-
kiepoczucieswojejtożsamościkulturowej,którąkultywują,trzymając
sięprawaprzodkówistarannieprzestrzegającprawnatury.Świadomość
własnejkulturyplemiennejuwarunkowanejwędrówkamipopustyni
stanowidlanichwartośćnadrzędnąiracjębytu.Taświadomośćjest
teżjądremtożsamościkulturowej,która_nieinaczejjakwproziein-
nychtwórcównurtusubiektywnego_jestzagrożona.Dlawędrowców
pustynizagrożenietoniepłyniezestronyinnychgrupnarodowychczy
nacji_afrykańskichiarabskich,alenadewszystkoobawiająsięoni
wchłonięciaprzezkulturęosiadłą,niweczącąichtrybżyciaisystem
wartości,awięcprowadzącąwkulturowyniebyt.Wydarzenialat60.
zachęcajądoodchodzeniaodetnografizującegorealizmuiposzukiwa-
nianowychsposobówpozwalającychdocieraćdogłębszychwarstwrze-
czywistości,któranieprzestajebyćgłównymukłademodniesienia,
pojejformyarchetypowe.
NiemniejporażkaArabóww1967r.ożywiłaichpoczucietożsa-
mościkulturowej,któreosłabiałypodziałyświataarabskiegonaodręb-
nepaństwaistrukturyorganizacyjne.Wyrazemtegoożywieniajest
zwrotwkierunkudawnychtradycjiliterackichobserwowanywtwór-
czościprozatorskiej.Wklasycznejprozietegoregioniuniebyłopowie-
ściiopowiadańwdzisiejszymznaczeniutychsłów,alebujnierozwija-
łasięnarracjawpostaciniekończącychsięopowieściustnych
ispisywanych.Wnawiązaniudotejtradycjiwproziekształtujesięzja-
wisko,któreokreślasięmianemnurtunarracyjnego,aponieważhołdu-
mupisarzezróżnychzakątkówregionu(m.in.µamńlal-´ItńnI,Yahyń
tńhir;AbdAllńhwEgipcie,;Izzad-DInal-MadanIwTunezji,At-tay-
yibSńlihwSudanie),tymbardziejoznaczaontendencjędoodnowy