Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Teoretycznepodstawypracy
iprzypisującmarginalizowanemudotądkształceniupostawikompetencji
pierwszoplanowąpozycję6.
Satysfakcjonującymefektemkońcowymprocesuedukacjiprzestała
byćjednostkawyposażonajedyniewwiedzęiumiejętności,wdzisiejszych
czasachpowinnaonarównieżumiećwykorzystaćnabytekompetencje
wpraktyce,atakżeodnaleźćswojemiejscewdynamiczniezmieniających
sięedukacyjnych,kulturalnychispołecznychkontekstachrzeczywistości,
efektywniekorzystajączoferowanychprzezpostępcywilizacyjnyitechno-
logicznyzasobóworazwykorzystującswójpotencjałimożliwości.
Przezwyciężeniuznanychzhistoriirozwojudydaktykitradycji,polega-
jącychnaoderwaniuedukacjiodglobalnychproblemówteraźniejszości,
towarzyszypilnapotrzebasynergicznychpołączeńmiędzyobszaramitreści
kształceniaadynamiczniepostępującymrozwojemświata
7
.Współcześnie
procesedukacyjnynieograniczasięwięcwyłączniedorealizacjitreściszkolnej
dydaktyki.Jednymzjegozasadniczychzadaństajesięanalizaidoskona-
leniemetodykinauczania,atakżeposzukiwanienowychdrógirozwiązań
prowadzącychdoskutecznegoicorazbardziejefektywnegoprzekazywania
zasobówwiedzy.
Wiedza,jakoelementsystemuedukacji,wtokujegoewolucjinieuległa
marginalizacji,zmieniłsiętylkosposóbjejpostrzegania,wtymzwłaszcza
przekazywania,gdyżdominująceniegdyśwprocesiejejtransmisjistrategie
ilościowezrównoważonezostałystrategiamijakościowymi.Wiedzastała
sięzatemobiektempowszechnejtroski,anadrzędnyinteresideologiczny,
politycznyispołecznystanowijużnietylkosumawiadomościprzekazywa-
nychuczącymsię,aleprzedewszystkimjakośćedukacyjnejpraktykiszkoły.
Próbazdefniowaniajakościsamejwsobie,awięcpozbawionejjakich-
kolwiekodniesieńkontekstowych,jestzadaniemniezwykletrudnym,pod
tympojęciemmożebowiemukrywaćsięwzasadziewszystkoto,coma
związekzpewnymicechami,np.wyrobów,usługczydziałań.Problematykę
defnicyjnegoujęciajakościmożnarozpatrywaćwaspektach:flozofcznych,
charakteryzującjąjako„pewienstopieńdoskonałości”(Platon),pragmatycz-
nych,wświetlektórychjakość„tozgodnośćzwymaganiami”(PhilipCrosby),
rozwojowych–jakośćtowówczas„strumieńciągłychudoskonaleń”(Masaaki
Imai),anawetnormalizacyjnych,opisującychjąjako„stopień,wjakimzbiór
inherentnychwłaściwościspełniaokreślonewymagania”8.
WedługKlemensaStróżyńskiegopojęciejakościwywodzisięzideolo-
gicznychnurtówosadzonychwteoriizarządzaniainstytucjonalnego.Zgodnie
ztakąkonstatacjąnapotrzebyniniejszychrozważańjakośćwodniesieniudo
6Zob.I.Wojnar,A.Piejka,M.Samoraj,IdeeedukacyjnenarozdrożachXXwieku,
WydawnictwoAkademickie„Żak”,Warszawa2008,s.116.
7Tamże,s.117–118.
8
Zob.Systemyzarządzaniajakością.PodstawyiterminologiaISO9000:2000,Polski
KomitetNormalizacyjny,Warszawa2001.
