Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zapisanąwczterechpierwszychopowieściachksiążki.
Niejestdokońcajasne,dlaczegorozmówcawędrowca
jestnazwanyojcemduchowym14.Wydajesięjedynie
przygodnymrozmówcą,którynieznapielgrzyma,niejest
znimzwiązany,nieudzielałmużadnychrad,jedynie
błogosławimunadrogędoJerozolimy.Jestjednakojcem
wtymznaczeniu,żecierpliwieizuwagąwysłuchuje
opowieściidziękitemujakbytowarzyszy
opowiadającemuwjegodrodzeżyciaimodlitwy.
Milczącoakceptujeto,czegowędrowiecnauczyłsię
odstarca,októrymtenwieleopowiadałwswych
pierwszychopowieściach,nazywałgoczule„moim
starcem”izachowałznimduchowąwięźpojego
śmierci(starzecpojawiałsięwsnachlubmyślachinadal
gopouczał).Dlategoojciecgłówniewysłuchuje
pielgrzyma,którymabogatedoświadczenieżycia
wewnętrznegoizewnętrznego.
Drugaczęśćksiążkiprzedstawiapóźniejsząrelację,jaką
pielgrzymprzedstawiłtemuojcuduchowemu.Spotyka
goporokuodostatniejrozmowywIrkucku.Tookazja,
byopowiedziećmuotym,cosięwydarzyłoodtamtego
czasu.Pielgrzymopowiadazatem,żeudałomusię
dotrzećdoOdessynadMorzeCzarne,skądmiał
odpłynąćdoZiemiŚwiętej.Podróżjednakniedoszła
doskutku,dlategowróciłwokoliceKijowa,odwiedził
sanktuaria,odbyłspowiedźwjednejzpustelniizaradą
spowiednikaudałsiędosanktuariummaryjnego
wPoczajowie.Tamspotkałinnegopielgrzymaizajego
namowąpostanowiłudaćsięznimdoKlasztoru
SołowieckiegonaMorzuBiałym,zwanegoAnzerskim.Gdy
zatembohater
Opowieści
rozmawiazojcemduchowym,
jestwdrodzedotegoklasztoru,położonego
napółnocnychkrańcachRosji(
Opowieść
V).
Natymfaktyczniekończąsiędziejewędrowania
pielgrzyma,opowiedzianewsposóbżywy,barwny,
interesujący.Dwieostatnieopowieścisąrozmowami
natematyduchowe,wktórychbierzeudziałażpięćosób.
Dorozmowypielgrzymazduchowymojcemdołączają
inneosoby.Pielgrzymprzychodziztowarzyszemswej