Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pięciotomowezbiorowewydaniejegoPism,potemtunajwcześniej
jegowierszewprowadzanodolekturszkolnych.Znanozatemjego
twórczośćpoetycką(oczywiściewcześniejszą–zapewne
poKonradaWallenroda)itoona,anietylkolegenda
biograficzna,stanowiłapodstawępowszechnegouwielbienia.
Poetajeździłoddworudodworu,wszędziegorącozapraszany
itraktowanyzhonorami.Brałudziałwżyciutowarzyskim,
wzabawachiwpolowaniach.PrzeżyłfatalnyromanszKonstancją
Łubieńską,któraporzuciładlańmężaorazdzieciiudałasięzanim
doDrezna;jeszczeporokuMickiewiczużalałsięprzedOdyńcem:
„tylemiałemzgryzotzwiadomejtobieprzyczyny”[64].Zwierzałsię
teżStefanowiGarczyńskiemu:„Nieszczęściem,dotądniemogę
odpokutowaćiwidzęchęćwplątaniamięznowukoniecznie.
Postanowiłemnicnigdynieodpisywać”[65].
Wmarcu1832rokuprzeniósłsięzWielkopolskidoDrezna,
osiadłwmieście,wktórymzatrzymywalisiępodążającydalej
doEuropybohaterowiepowstania.Słuchałichopowieściowalkach
idocierałydoniegouszczypliweuwagi,żeniewziąłwnichudziału.
PrzykrobrzmiałysłowalistuzaprzyjaźnionegoRosjanina,Szymona
Chlustina,wyrażającegożal,żeMickiewiczniedotarł
dopowstania–śmierćpoetywwalcebyłaby,jaksugerował
Chlustin,pięknymukoronowaniemjegożycia.Ostre,bezpośrednio
doniegokierowaneoskarżeniaoto,żepoetyckiegosłowanie
poparłczynem,znalazłysięwoszczerczychwierszachMaurycego
GosławskiegoiKajetanaKoźmiana[66].
AgdywdrezdeńskimsalonieKlementynyHoffmanowej,
słuchającopowieściuchodźców,Mickiewiczperorował,
żepowstańczewojskoniepowinnokapitulować,żejegozadaniem
byłaocalającahonorPolakówwalkadokońca,generałKazimierz
Małachowskirzekł:„PanMickiewiczmarację,myśmynie
odpowiedzielizadaniom;trzebanambyłowszystkimzginąć,aby
tylkopanMickiewiczpozostałiwszystkowierszami
