Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wytrzeźwią”[84].
Możnabypojmowaćcytowanewyżejsłowajakochęćrezygnacji
zdziałalnościpolitycznej(jakczasemsięjeocenia).Gdyjednak
zestawimytewynurzeniazfaktem,żewłaśniewmarcu1833roku
MickiewiczprzystąpiłdoredakcjiukazującegosięwParyżu
czasopisma„PielgrzymPolski.DziennikNarodowyPolityczny
iLiteracki”,żeod1kwietniadokońcaczerwcabyłjego
redaktoremiautoremwiększościartykułów,tonarzecztrzeba
spojrzećinaczej.
ZofiaStefanowska,znawczynitwórczościMickiewicza,
oceniającówczesnąsytuację,stwierdzała,iżniebyłotak,„że
przeszłośćstałasiędlaMickiewiczastrefąucieczkiprzedklęskami
historycznymiidojmującąniedoląemigracyjną.[...]bynajmniejnie
uchylałsięodzabieraniagłosuwzażartychdyskusjach
politycznych,takznamiennychdlapierwszychlatpoklęsce
powstanialistopadowego.[...]Zarównoproblemwysyłanych
dokrajuemisariuszy,jakiprogramydoraźnychakcjizbrojnych
należałydoówczesnychgorącodyskutowanychaktualności”[85].
Odpoczątku1833rokuprzygotowywanowParyżuakcję
emisariuszy,którzymieliprzedostaćsiędoojczyzny,bypoderwać
rodakówdonowegopowstaniaprzeciwRosji(tzw.wyprawa
Zaliwskiego).Wpołowiemarcapierwszeichgrupkidotarły
doGalicji,skądmiałyprzeniknąćdoKrólestwaPolskiego
iWielkopolski.
Mickiewiczgorącopopierałpatriotyczneracjenowych
powstańców,wykorzystywałwtymcelułamy„Pielgrzyma”.
Odwołującsiędowydarzeńzniedawnychdziejów,patrzył
nateraźniejszośćzperspektywyprzyszłości.Wypowiadałsię
gwałtownie,żepoklęscepowstanialistopadowegożołnierze
„chcielikrewzanią[ojczyznę]przelać.Aleznaleźlisięludzie
rozsądni,którzybrońimkazalizłożyćiniedaliimumrzeć.Bopo
cóżwalczyćprzeciwkomocniejszemu–bezpożytku;
