Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dowigiliipaschalnej,byłściśleprzestrzegany
wstarożytnymKościele21.Jegoznaczeniewzrastało
wskutekpraktykichrztukatechumenówwWielkąSobotę.
W
Didache
zalecasięposttrwającydzieńlubdwadni
przedchrztem22.
Niebawemrozciągniętoczasumartwieńnacałytydzień
poprzedzającyświętoZmartwychwstaniaPańskiego.
Biskupśw.DionizyAleksandryjski(+ok.264)napisałlist
doBazylidesa,któryzaświadczaoistnieniuwKościele
aleksandryjskimpraktykipostusześciodniowego,
poprzedzającegoPaschę23.Późniejtenokreswydłużysię
nakilkatygodni,dojdziedoczterdziestudni,
ipowstanietradycjaWielkiegoPostu24.
Okresczterdziestudnimabogatąsymbolikębiblijną.
Wymowateologicznategookresuwykraczapoza
praktycznysens,mającynauwadzeprzygotowania
doPaschy.Wiążesięzczterdziestodniowympostem
MojżeszaprzedzawarciemprzymierzazJahwe,
zczterdziestoletniąwędrówkąIzraelitówprzezpustynię,
zczterdziestodniowympostemEliaszanakazanymprzez
Boga,aprzedewszystkimzczterdziestodniowym
przebywaniemJezusanapustyni.Jużw325r.Sobór
NicejskiIwspominaookresieczterdziestudni
poprzedzającymPaschę25,natomiastśw.Hieronim(+ok.
420)stwierdza,żedlachrześcijantakipostjest
oczywistością:„Mypościmyprzezjedenokres
czterdziestodniowywedługtradycjiapostolskiej,zgodnie
zcałymświatem”26.UkształtowaniusięWielkiegoPostu
sprzyjałateżkoniecznośćzapewnieniadłuższegookresu
przygotowaniadochrztuprzedWielkąSobotą.WielkiPost