Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp.Czymzajmujesiępsychologiapenitencjarna?
19
DlawieluUwięzienników”bolesnyjestzpewnościąfakt,żenieciesząsię
oninawetprzeciętnymwśródinnychprofesjiuznaniemspołecznym,choć
wykonujązawódszczególnieobciążający.Niektórzyludzieskłonninawetza-
liczaćSłużbęWięziennądotakzwanychzawodówUskażonych”
,podobniejakna
przykładgrabarzy,śmieciarzyczypatologówkryminalnych.Bardzokrzywdzące
icałkowiciebezzasadneteżpojawiającesięczasamistereotypoweopinie,że
dopracywwięziennictwietrafiajączęstoludzieniezbytzdolniipozbawieni
wyższychaspiracji.
Zróżnicowaniupersoneluwięziennegoijegozadaniompoświęconyjestwca-
łościrozdziałtrzynasty,awznacznejczęścitakżeczternasty.Sądzimy,żeprzedsta-
wionywnichobrazSłużbyWięziennej,jejspecyficznycharakterizadaniamogą
zachęcićniektórychnaszychmłodychCzytelnikówdopodjęciapracywtymszcze-
gólnymmiejscu,jakimjestzakładkarny.Autorrozdziałupiętnastegowskazuje
zkoleinakaryalternatywneorazsystemdozoruelektronicznegoosóbskazanych.
Wksiążcetejpominęliśmyzpowodówodnasniezależnychkilka
istotnychproblemówzwiązanychzfunkcjonowanieminstytucjiwięziennej.
Wymienimyje,choćzpewnościąniewszystkie,abypokazaćkompletnyzakres
obszaruproblematykipsychologiipenitencjarnej.Zatemnależądonich:prze-
ludnieniewięzienneijegoskutki,zachowaniasuicydalnewzakładachkarnych
iaresztachśledczych,zachowaniakorupcyjne,dylematymoralnefunkcjonariuszy
orazresocjalizacjatakzwanychwięźniówniebezpiecznych,więźniówskazanych
nakarędożywocia,więźniówcudzoziemców,więźniówczłonkówzorganizowa-
nychgrupprzestępczychiwspółpracainstytucjipenitencjarnychzpodmiotami
zewnętrznymi,naprzykładstowarzyszeniamiczyosobamigodnymizaufania.
Dlanazbytwieluwięźniówopuszczającychinstytucjezamkniętekonfron-
tacjazeświatemwolnymbywabardzobolesnymdoświadczeniem.Nierzadko
odrzuceniprzezrodzinę,pozbawienidachunadgłową,bezpracyiwsparcia
społecznegoodnawiająswojekontaktyześrodowiskiemprzestępczym,popadają
walkoholizmczynarkomanię,aostateczniedopuszczająsięnowychprzestępstw
iponownieprzekraczająbramyzakładówkarnych.Pomocypostpenitencjarnej
orazreadaptacjispołecznejosóbopuszczającychjednostkipenitencjarnepo-
święconyjestrozdziałszesnastykończącynasząksiążkę.
Pragniemywyrazićwtymmiejscunasząwdzięcznośćiserdecznepodzięko-
waniePanuProf.dr.hab.PiotrowiStępniakowi,którypodjąłsiętrudurecenzji
tegozbioruizwróciłnasząuwagęnaszeregbrakówinieścisłości.Jegocenne
iwnikliweuwagiorazsugestiedotyczącezarównotytułucałości,jakiniektórych
jejtekstówprzyczyniłysięzpewnościąwdużymstopniudopoprawyjakości
zamieszczonychtuprac.
WdzięcznośćipodziękowaniewyrażamytakżewszystkimnaszymDrogim
Współautorom,bezktórychudziałuniebyłobymożliwestworzenietegoopra-
cowania.