Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nie,prywatna.Potrzebujęskontaktowaćsię
zprofesoremJanemWojnickim.Wiem,żeprzyjechał
doKrakowa,abywziąćudziałwspotkaniupoetyckim,
któreodbywałosięwpiątekwPiwnicyPodBaranami.
Mapaniznimkontakt?
Kłamałamjakznut.Niemiałamżadnejinformacji,
któramogłabypotwierdzićudziałprofesorawtym
spotkaniu.NaszczęścieBubajakzwyklebłędnieoceniła
mojeintencje.Ichociażrazbyłomitonarękę.
–Czyżbyśchciałapodrzucićmuswojeprace
dorecenzji?–spuściłaodrobięztonu.
Tobyłstrzałwdziesiątkę.Momentalniepodchwyciłam
wątek.
–Dokładnietak,chcęzasięgnąćjegoopinii.Kiedyś
trafniezrecenzowałmójwiersz,dałmisporocennych
rad.
Bubaeleganckooparłapodbródeknadłoni.
–Przepraszam,Zosiu,niepowinnambyłazakładać,
żerzuciłaśpisanie.Przykromi,niemogęcipomóc.Jan
niezapowiadałswojegoudziałuwspotkaniu.Pierwsze
słyszę,żemiałbywnimuczestniczyć.Skądmasztakie
informacje?
–Czytałamniedawnowywiadzprofesorem,wktórym
wspominał,żesięwybiera.
–Wywiad?Śmiemwątpić.Onnieudzielawywiadów,
uważatakiezachowaniezaprzeciwneswojejnaturze.
Zrobiłosięniebezpiecznie.PodejrzliwaBubaniewróży
niczegodobrego.
–Najwyraźniejktośgoprzekonał.Profesorpróbował
wtymwywiadzienamówićmłodzieżdoczytania,
widocznietogozmotywowało.
