Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wekran.–Wsumietokażdemięsotakśmierdzi.
Lauramiałaochotęzaprotestować,alewiedziała,żetonajkrótsza
drogadokłótnizMają,atejjeszczeniktzniąniewygrał.
–Słodka,ajednocześnieostrawońroznosisięnaodległośćkilkuset
metrów–ciągnęłaniezrażona.
–Maja,klucze–wtrąciłaLaura,próbująccałąsiłąwolizapanować
nadżołądkiem,którywłaśnieprzypomniałsobieowczorajszych
ekscesachwklubie.
Kilkaszybkichkolejeknapustyżołądekdajenatychmiastowyefekt.
Pokilkunastuminutachświatnabieranowychbarw,któreszybko
wirująprzedoczami.Trudnorozpoznać,ktojestkim.Muzykazlewa
sięwjedenhukiniewiadomo,czyjeszczegra,czyjużprzestała.
Toswoistyrollercoasterinigdyniemapewności,czyzdołasięzniego
wysiąść,nieponoszącżadnychstrat.Bólgłowykolejnegodnia
tonajniższacenazaszaleństwo.
–Kurczę,Azjaciuważajągozanajsmaczniejszyowoc–stwierdziła.
–Ciekawe,czymożnagokupićwPolsce.
–Niewiem,alemogęposzperaćwnecie–zaoferowałaLaura,
przestępującznoginanogę.–Jednakterazmuszęjużiść,bogłowa
mipęka,aprzedurlopemmamjeszczemnóstworoboty.Podasz
miklucz?
–Tak,tak,jasne.–Majkapoderwałasięizuśmiechemmówiącym
„mamcię”podałakluczedopokoju,któryLauradzieliłazMileną
iJackiem.–Dajznać,jaknacośwpadniesz–dodała,konspiracyjnie
nachylającsięnadbiurkiem.
Laurauznała,żegłupkowatyuśmiechpowinienwystarczyć
zaodpowiedź.Chwyciłakluczeiczymprędzejoddaliłasię
odrecepcji.
Kiedyopadłanaswójfotel,zmusiłasiędouruchomieniakomputera.
Dopołudniamiałaspokój.Przeczytamaile,zajrzydobiurarozliczeń,
żebysprawdzić,kiedywpłyniepremiazaprojekt,apóźniejbędzie
unikałaHarpiiijakośprzetrwadoszesnastejtrzydzieści.
