Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
ŚWIATRZECZY.ZARYSANTROPOLOGICZNY
rzeczystałysięjedyniebiernymimaterialnyminarzędziamisłużą-
cymiconajwyżejosiąganiuduchowychcelówczłowieka?Czy
zkoleiwrazzwprowadzeniempieniądza,tenjaktwierdziłGeo-
rgSimmel(1997[1907])stałsięmediatoremmiędzyczłowiekiem
arzeczą,doprowadzającdopojawieniasięposiadaniarzeczy
wmiejscedawniejszegobyciaznimi?
BillBrownzauważa,żeBaudrillardspóźniłsięniecozogłosze-
niemnastaniaponowoczesnejeryprzedmiotu,któramabyćreakcją
nadominacjępodmiotuwczasachnowoczesnych(Brown2001).Co
więcej,jeśliwogólemożnamówićojakimś„powrocie”rzeczy,na-
leżałobysięgnąćdowcześniejszychpostaciponowoczesności,któ-
rychprzejawówavantlalettremożnaupatrywaćwawangardowych
ruchachartystycznychjużwlatach20.minionegowieku(Feather-
stone1991:38).Zjednejstronydotyczytonaprzykładsurreali-
stycznycheksperymentówzrzeczami,zdrugiejrodzącejsię
kulturykonsumpcyjnej,którazczasemmiałasięstaćmiernikiem
określaniaprzynależnościklasowej/społecznej;lawinoworosnące
znaczenietechnikiwydajesiętusprawąoczywistą.Czyjednak
powtórzmytakistotnejesttutajrozróżnienienaprzednowocze-
snośćnowoczesnośćponowoczesność?Jeżelinawetnaszświat,
zwanyświatemponowoczesnym,jestbliższywsferzeroli,zna-
czenia,funkcjirzeczybardziejtemuprzednowoczesnemuniżno-
woczesnemu,niedecydujetowstopniuistotnymojego„antro-
pologicznejistocie”.Czyówpodziałnaodróżniającesięepokima
jednakjakieśznaczeniezpunktuwidzeniaantropologii?Odpo-
wiedzinatopytaniezostaniepoświęconynastępnyrozdział.
Wstronęantropologiipragmatycznej
Niniejszapracajestilustracjąujęcia,któregonajbliższymokreśle-
niembyłabyszerokorozumianaformuła„antropologiipragma-
tycznej”.Jednakzpowoduolbrzymiejrozległościtakiejdyscypliny
wiedzy,jakąjestantropologiakulturowa,formułatabędziewykra-
czaćpozakorpusklasykiokreślonegokierunkufilozofiiorazpew-
nychteoriihumanistykiinaukspołecznych,którymzwykłosię
przypisywaćorientacjepragmatyczną.Będziemysięzatemodwo-
ływaćbywymienićjedynienajważniejszeinspiracjedoklasyki
filozoficznejpragmatyzmu(WilliamJames,CharlesSandersPeirce,