Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rocznicaurodzin
Wdniu,wktórymKlaraukończyłapierwszyrokżycia,ojciecjej
pracowałznowunaugorzyskuErykazFalli,przekopującmotykąlepką
glinę.
Kopałiusiłowałprzypomniećsobie,jaktosiędziałowówczas,
kiedyniemiałjeszczenikogo,okimbymógłmyślećpodczaspracy
wpolu,wówczas,kiedysercewpiersiachjegonieumiałojeszczebić
mocno,kiedynietęskniłwcaleinieodczuwałżadnegoniepokoju.
–Dziwne,żeczłowiekmożeżyćwtensposób!–rzekłgłośno
iuczułwielkądlasiebiesamegopogardę.
–Tak,wtymcałarzecz!–ciągnąłdalej.–Choćbymbyłtak
bogaty,jaksamErykzFalli,albotaksilnyjakBörje,którytamopodal
kopiewpolu,niczymbytobyłowobectętniącegoserca,któreżyje
wpiersimojej.
Spojrzałwstronę,gdziepracowałBörje,osiłekwielki,który
podołałdwarazylepiejkażdejpracyniżon,iżpaliłamusiępoprostu
wrękach.Alegdytakpatrzył,wydałomusię,żeBörjedziśnierobi
taksprawnieiniedokonałtylecozazwyczaj.
ObajrobiliuErykazFallinaakord,aBörjeodstawiałzawszedwa
razytylecoJan,alezazwyczajkończylipracęrazem,adzisiaj
dziwnymtrafemBörjenietylkogonieprześcignął,alezostałdaleko
wtylezasłabszymnierównieJanem.
Janchciałcoprędzejwrócićdoswejcóreczki,toteżwkładał
wrobotęcaływysiłek,dojakiegobyłzdolny.Tęskniłdziśdoniejdużo
więcejjeszczeniżzazwyczaj,aprzytymnieschodziłomuzmyśli,
żedzieckobywawieczoremśpiące,toteżmożezasnąć,zanimzdąży
wrócićzroboty.Inanicbędziewszystko.
Gdyskończyłpracę,zauważył,żeBörjedoszedłledwodopołowy
zagona,coniezdarzyłosiędotądnigdy,chociażoddawnajuż
