Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sytuowaniesięwpolubadawczym
55
1.5.1.1.Całożycioweuczeniesięwwymiarzemakrospołecznym
Wwymiarzemakrospołecznymcałożycioweuczeniesięmacharakter
ponadnarodowyinależyjewiązaćzodpowiednioskonstruowanąpoli-
tyką,aktamiprawnymiorazstrategiami,którenastępniewcielane
napoziomiekrajowym.Donajważniejszychnależąponiższeraporty:
a)dwaraportyOrganizacjiNarodówZjednoczonychdosprawEduka-
cji,NaukiiKultury(UNESCO),pierwszy-Uczyćsię,abybyć.Świat
edukacjidziśijutro(Faure,1972),drugi-Uczeniesięjestwnim
ukrytyskarb(Delors,1996);b)raportKlubuRzymskiego-Uczenie
siębezgranic.Jakzewrzeć„lukęludzką”(Botkiniin.,1979);c)ra-
portOrganizacjiWspółpracyGospodarczejiRozwoju(OECD)-Cało-
życioweuczeniesiędlawszystkich(OECD,1996a);d)raportKo-
misjiEuropejskiej-Memorandumnatematcałożyciowegouczenia
się(CommissionoftheEuropeanCommunities,2000)oraze)raport
BankuŚwiatowego-Całożycioweuczeniesięwglobalnejgospodarce
wiedzy.Wyzwaniadlakrajówrozwijającychsię(WorldBank,2003).
Uczeniesięprzezcałeżyciemożebyćwtejodsłoniedefiniowane
jakoszansastworzonaprzezinstytucjespołeczneoraztakieproce-
sy,dziękiktórymjednostkamożezdobyćwiedzę,umiejętnościoraz
rozwinąćwsobietakiepostawy,wartościiprzekonania,którenie-
odzownewzglobalizowanymświecie(por.Jarvis,2009b).
Wzrostzainteresowaniabadaczykoncepcjącałożyciowegoucze-
niasię,przyjednoczesnymspadkuzainteresowaniaedukacją,na-
stąpiłw2000rokuwrazzogłoszeniemStrategiiLizbońskiej.Jed-
nakżegruntpodparadygmatycznązmianęprzygotowanyzostał
wlatach70.ubiegłegowiekuiwiążesięzkoncepcjąspołeczeństwa
wiedzyorazekonomiąwiedzyzaproponowanąwpracachszwedz-
kiegobadaczaTorstenaHusena(1974),którysygnalizował,żeedu-
kacjaszkolnawobecnymkształcieniepasujedoobecnychczasów,
aprzeztoniespełniajużswojejroli.Wrazzmodernizacjąspołe-
czeństwpojawiłasięzaawansowanaispecjalistycznawiedza,-
dącagłównymczynnikiemekonomicznegowzrostu.Stądpotrzebni
byliwysokowykwalifikowanipracownicy,którzywspołeczeństwie
wiedzyodgrywająznaczącąrolę(Drucker,1994).Okazałosię,że
tradycyjnymodeledukacji,wktórymktoś(ministerstwoeduka-
cjiokreślającepodstawyprogramowe),kimś(nauczyciel),kogoś
(uczeń)wychowuje,jestsystememprzestarzałym,niewydolnym,
małoefektywnym,adotegoniezwyklekosztownym.Przeniesie-
nieodpowiedzialnościnauczącegosiępowoduje,żewcentrum