Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
oskarżeniaoto,żeichantysyjonizm„jestnożemwbitym
wplecyŻydów”.Ponadtowieluantysyjonistów,zwłaszcza
należącychdokręgówchasydzkich,napotyka
natrudnościwpublicznymprzekazywaniuswych
prawdziwychantysyjonistycznychprzekonań,ponieważ
twierdzisię,że–paradoksalnie–zjednejstronypragną
utrzymaniaswejkulturalnejniezależności,zdrugiejzaś
sprzeciwiająsięwszelkimformomniepodległości
politycznej33.
Wnastępstwiedemonstracjiantysyjonistycznej
wMontrealukilkalokalnychspołecznościchasydzkich
odnotowałospadekwsparciafinansowegoswychszkół
istudiówtalmudycznych.Ubliżanotakżeznacznejgrupie
darczyńców,którzyodważylisiępubliczniewyrażaćswoje
antysyjonistycznepoglądy.Darczyńcywycofalisię
zfinansowaniajednejzorganizacji,zmuszając
jądozawieszeniadziałalności,ponieważjejdyrektor,
rabin,wziąłudziałwdemonstracji.Przekonania
syjonistycznepokonaływięcnadrzędnąwtradycji
żydowskiejwartośćstudiowaniaTory.Winnymprzypadku
pewnemuchasydowi,mieszkającemuwniemal
całkowicieżydowskimmiasteczkuwpobliżuNowego
Jorku,odmówionowykonaniakserokopiikilkustarych
publikacjiotreściachantysyjonistycznych.Nierzadko
antysyjoniściczują,żemusząukrywaćfaktposiadania
podobnejliteratury.
ZkońcemXIXwiekupojawiłysięoskarżenia,
żeżydowskaprasaznalazłasięwcałościpodkontrolą
syjonistów34.Oskarżeniateniebyłybezpodstawne.Przez
kilkadziesięcioleciwielurabinówzmagałosię
ztrudnościamilubniemożnościąprzeprowadzenia
publicznejkrytykisyjonizmuztejprostejprzyczyny,
żeżydowskieczasopismawpierwszychlatachistnienia
zatrudniałygłównieosobyzkręgumaskilim.Stolat
później,gdyistniałojużkilkatytułównależących
docharedim,judaistycznakrytykasyjonizmupozostawała
przeważnienieznana,gdyżpublikowanabyłagłównie
pohebrajskuiwjidysz.Wtymsamymczasie
syjonistycznegrupynacisku,jakorganizacjaCampus
