Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
hipotezęprogramowaniażywieniowego,którazakłada,wokresachkrytycznych,
czylinajintensywniejszegorozwoju,oddziaływaniapewnychczynników(takichjakniedo-
żywienie,niedobór,aleinadmiarniektórychskładnikówpokarmowych)mogąprowa-
dzićdonieodwracalnychskutkówlubprzeprogramowaniametabolizmu.Wtensposób
wżywieniuniemowlątzaczętorozróżniaćkrótkotrwałeiodległeefektyżywienia.
Licznebadaniaobserwacyjnewykonanewostatnichlatachwskazywałynaochronne
działaniekarmieniapiersiąwodniesieniudoryzykarozwojuotyłości.Takiefektwykazano
wdużymbadaniuretrospektywnymprawie10000dziecibawarskichwwieku5lat.Stwier-
dzonozależnośćmiędzydługościąkarmienianaturalnegow1.rokużyciaawystępowa-
niemotyłościwwieku5-6lat.Imdłużejniemowlękarmionebyłopiersią,tymrzadziej
występowałaotyłośćwwiekupóźniejszym.Podobnewnioskiwynikałyzinnychpublikacji.
Próbywyjaśnieniamechanizmuochronnegodziałaniakarmieniapiersiąkoncentrowały
sięnaporównaniachskładupokarmukobiecegoimieszanekdlaniemowląt.Zauważono,
żeniemowlętakarmionesztuczniemlekiemmodyfikowanympoczątkowymozawartości
białkaokoło2,5g/100kcal(1,7g/100ml)spożywająconajmniej1,6razywięcejbiałka
niżkarmionepiersią.Większespożyciebiałkaoznaczawkonsekwencjiwiększąstymulację
hormonuwzrostu(growthhormone,GH)iinsulinopodobnegoczynnikawzrostu1(insu-
lin-likegrowthfactor1,IGF-1)orazinsuliny,copowodujewiększenamnożenieirozwój
adipocytów.Wedłughipotezyprogramowaniażywieniowegogłównąrolęmiałobywięc
odegraćbiałko.Najegoznaczeniewprogramowaniuryzykaotyłościwskazujebadanie
interwencyjnezrandomizacją(karmieniemieszankamioróżnejzawartościbiałka)prze-
prowadzonewpięciupaństwachUniiEuropejskiej(wPolscewInstytucieHPomnik-
CentrumZdrowiaDziecka”wWarszawie).WykazanowiększeBMIwwieku2latudzieci
otrzymującychwięcejbiałkawokresieniemowlęcym.Uzyskanewynikiskłoniływielerm
żywieniowychdozmniejszeniazawartościbiałkawichpreparatach,anowezalecenia
sformułowanewdyrektywieUniiEuropejskiej(30.12.2006)zwracająszczególnąuwagęna
jakośćbiałkaijegoskładaminokwasowywceluzmniejszeniacałkowitejzawartościbiałka.
1.3.Żywieniedzieciwwieku1-3lat
Grupawiekowadzieci1-3latniezostałapoddanatakszczegółowymbadaniomoceny
żywieniajakniemowlęta.Dlategotrudnowykazaćkorzyścizdrowotnezestosowaniaokre-
ślonejdietywtejgrupiewiekowej.Wydajesię,żejużwwieku1-3latnadmiernapodaż
energiimożestanowićczynnikryzykarozwojuotyłości.Wtymokresiemożeujawniaćsię
teżniedokrwistośćwprzypadkumałegospożyciamięsaijegoprzetworów.Szczególnym
problemempolskiejpopulacjidziecijestmałespożyciewapnia,którewodległejperspektywie
możestanowićczynnikryzykarozwojuosteoporozy.Małespożyciewarzywmożenatomiast
sprzyjaćpojawianiusięzaparciastolcaidlategozwracasięuwagęnaspożyciebłonnika.
Wwieku1-3latistotnejzmianiepodlegajązwyczajeżywieniowe-tookresprzejściowy
międzydietąniemowlęcąadietączłowiekadorosłego.Stosowanajestżywnośćbez
18
CzęśćI.Praktycznewskazówkidoprawidłowegożywieniawróżnychokresachżycia