Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PROPORCJECIAŁALUDZKIEGO
IICHZMIANYWCIĄGUŻYCIA
Wzajemnystosunekwymiarówposzczególnychczęściciaławzględemsiebie
decydujeojegoproporcjach.Problemtenzainteresowałszczególnieartystówpla-
styków–rzeźbiarzyimalarzy,którzyusiłowaliznaleźćnprawoproporcji”klasycz-
nego,awięcnajbardziejharmonijnegociałaczłowieka.
Zamoduł,wedługktóregoustalanoproporcje,przyjętowysokośćgłowy.Staro-
żytniGrecyprzyjmowali,iżwysokośćgłowywynosijednąósmąwysokościciała.
RzymskiarchitektWitruwiuszustaliłnkanon”uzupełnionynastępnieprzezLeonar-
dadaVinci,wktórymczłowiekzrozkrzyżowanymikończynamijestwpisanywko-
ło,któregośrodekjestwmiejscupępka.MichałAniołuważał,iżwtejproporcjigło-
wajestzakrótkaiprzedłużyłtułówigolenie(ryc.6).
Pomiaryposzczególnychczęściciaławielkiejliczbyosóbwykazują,żenaj-
większymwahaniomulegadługośćkończyn.Istniejątakżeróżnicezależneodpłci
Ryc.6.Krzyżśw.Andrzeja-kanonrzymskiegoarchitektaWitruwiuszauzupełnionyprzezLe-
onardadaVinci,którydorysowałpostaćwrozkrokuzuniesionyminiecoramionami.Wokółtej
figurynakreśliłkoło,któregośrodekznajdujesięwpępku.Wysokośćgłowywgtegokanonujest
mała(1/
8wysokościciała).
38
