Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wnaspytania:„Icobędziedalej?”,„Jakonwybrnieztej
sytuacji?”,„Ktowłaściwieponosituwinę?”itp.Pierwsze
ispontanicznepytaniaokazująsięniekiedy
najtrafniejszymiiwartojeodrazuzapisywać.Dlategojuż
wtrakcieczytaniateksunależypodzielićgonakilka
części,zamieszczającdokażdejznichpytania.Również
wtymwypadkunależypamiętaćotrójelementowym
modelupostępowaniabiblioterapeutycznego(zob.
poniżej).
Bardzodobrąmetodą,zarównowwypadkubudowania
scenariuszyautorskich,jakiscenariuszyopartych
naistniejącychjużtekstach,jestprzetestowanie
opracowanegoprzeznauczyciela,wychowawcęczy
terapeutętekstunagrupiećwiczeniowej(np.gronie
nauczycieli,terapeutów).Takagrupaistniejącanaterenie
szkołyczyośrodkajestniezwyklecennazuwagi
namożliwośćsprawdzaniaeksperymentalnychmetod
oddziaływańwychowawczych.Niezbędnejestjednak,aby
jejczłonkowiebyliotwarcinaszczerekomentarzeiuwagi
dotycząceprezentowanychmetod.
Cotojesttrójelementowymodelpostępowania
biblioterapeutycznego?
Scenariuszebiblioterapeutycznepowinnysięskładać
ztrzechelementów–eksplikacji,perswazjiireorientacji
–tworzącychpewienmodelpostępowaniawpracy
ztekstem.Wartowtymmiejscuzaznaczyć,żeelementy
teniekonieczniemusząbyćrealizowanewtejsamej
kolejności.
Eksplikacjamanaceluteoretyczneprzedstawienie
problemu,jegozobrazowanieiwyjaśnieniepewnych
mechanizmów.Wscenariuszachbiblioterapeutycznych
odbywasiętozapomocąinformacjizawartychwtekście
macierzystym(scenariuszu)lubdodatkowym(ulotce,
