Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Art.1
Galićv.Holandia
OrganizacjaNarodówZjednoczonychjestmiędzynarodowąorganizacjąmiędzy-
rządowązosobowościąprawnąodrębnąodswoichczłonków,która–jakotaka–nie
jeststronąkonwencji.WrezultacieTrybunałwyraźnieniebyłwłaściwyrationepersonae
dorozpatrywaniazarzutówskierowanychprzeciwkosamemuICTYaniONZjako
podmiotowi,przeciwkoktóremuskierowanabyłaskarga.
Wzwiązkuzkwestią,czyprzedmiotskargirodziłjednakodpowiedzialnośćHo-
landii,Trybunałprzypomniałswojewnioskizawartewdecyzjioodrzuceniuskargi
wsprawieBehramiiBehramiorazSaramati,wktórejstwierdził,że:
„WsytuacjigdyoperacjepodjętenapodstawierezolucjiRadyBezpieczeństwa
napodstawierozdziałuVIIKartyNZmająfundamentalneznaczeniedlamisjiONZza-
bezpieczeniamiędzynarodowegopokojuibezpieczeństwa,aichskutecznośćjestuza-
leżnionaodwsparciapaństwczłonkowskich,Konwencjaniemożebyćinterpretowana
wsposób,którypoddawałbydziałaniaizaniechaniapaństw-stronobjęterezolucjami
RadyBezpieczeństwaiktórenastąpiłyprzedlubwtrakcietakichmisji,kontroliTrybu-
nału.ByłobytoingerencjąwwypełnianiekluczowejmisjiONZwtejdziedzinie,wtym
skuteczneprowadzeniejejoperacji.Byłobytorównieżrównoznaczneznałożeniem
warunkównaimplementacjęrezolucjiRadyBezpieczeństwa,któreniebyłyprzewi-
dzianewsamymtekścietejrezolucji.Uzasadnienietomazastosowanierównieżdo
dobrowolnychaktówpaństw,takichjakgłosowaniestałegoczłonkaRadyBezpieczeń-
stwapopierającegookreślonąrezolucjęnapodstawierozdziałuVIIiudziałżołnierzy
wmisjibezpieczeństwa:działaniatakieniemusząoznaczaćobowiązkuwynikającego
zczłonkostwawONZ,alemajądużeznaczeniedlaskutecznegowypełnianiaprzezRadę
BezpieczeństwajejmandatunapodstawierozdziałuVIIiwrezultacieprzezONZjej
ważnegocelupokojuibezpieczeństwa”.
NatejpodstawieTrybunałuznał,żezarzutyskarżącychbyłyniedopogodzenia
rationepersonaezpostanowieniamikonwencji.
WdecyzjiwsprawieBerićiinniv.BośniaiHercegowina(z16października2007r.,
skarginr36357/04iinne)Trybunałstwierdził,żeuzasadnienietomożeodnosićsięrów-
nieżdosytuacji,wktórejdoszłodozaakceptowaniaprzezpaństwomiędzynarodowej
administracjicywilnejnajegoterytorium.Wrezultacierównieżwtymzakresieuznał,
żezarzutybyłyniedopogodzeniazpostanowieniamikonwencjirationepersonae.
ZdaniemTrybunałumożeonodotyczyćrównieżsytuacji,wktórejpaństwo-stro-
nakonwencjizaakceptowałonaswoimterytoriummiędzynarodowytrybunałkarny
wrezultacierezolucjiRadyBezpieczeństwanapodstawierozdziałuVIIKartyNarodów
Zjednoczonych.Wzwiązkuztymodnotował,żeRadaBezpieczeństwawswojejrezo-
lucjiwyraźniepowiązałautworzeniemiędzynarodowegotrybunałuzprzywróceniem
iutrzymaniempokojuorazżewrezultacieutworzenieICTYnależałouważaćzaoperację
„fundamentalnądlamisjiONZ”.
Zfaktu,żeskarżącywskazałKrólestwoHolandiijakostronę,przeciwkoktó-
rejskierowałskargę,wynikałowsposóbdorozumiany,iżuważał,żepozostawałpod
jurysdykcjątegopaństwa.Zewzględunaceleart.1konwencjitermintenpowinien
byćrozumianyalbozewzględunaobecnośćfizycznąnaterytoriumHolandii,alboze
względunaUmowęwsprawiesiedzibyzawartązHolandią.Trybunałmusiałwięc
sprawdzić,czyzałożenietobyłowłaściwe.
17
