Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MAGNETOSTATYKA
15
sumieładunkówznajdującychsięwobszarzeograniczonymtąpowierzchnią.
Matematycznyzapistwierdzeniajestnastępujący:
>
°
S
D
o
·ds
o
=>
V
`dv
(1.19)
Wprzypadkuprostychkonfiguracjipolaelektrycznegomożnajewy-
znaczyćkorzystajączmetodysuperpozycjiizależnościokreślającychnatężenie
polaelektrycznegoipotencjałelektrycznyodładunkupunktowegolubwykorzys-
tująctwierdzenieGaussa.Wprzypadkachbardziejskomplikowanychobliczenie
polapoleganarozwiązaniupewnychszczególnychtypówrównańróżniczkowych.
PierwszymznichjestrównanieLaplace’aopostaci
V
2
G=0
(1.20)
Równanietojestsłusznewobszarze,wktórymniemaładunków.Jeśliwbadanym
obszarzeładunkiwystępują,towykorzystujemyrównaniePoissona:
V
2
G=–
`
V
1.2.
Magnetostatyka
(1.21)
Podstawowąwłasnościąstacjonarnegopolamagnetycznegojestoddziaływanie
naporuszającesięwtympolunaładowaneciała,jakinaznajdującesięwpolu
nieruchomeprzewodnikizprądem.Polemagnetycznemaokreślonykierunek,
jestwięc,podobniejakpoleelektrostatyczne,polemwektorowym.Wielkością
charakteryzującąpolemagnetycznewkażdymjegopunkciejestwektorindukcji
o
magnetycznejB
.Wektortenjestzwykledefiniowanyzapomocąsiły,zjaką
polemagnetycznedziałanaprzewodnikzprądem.Rozpatrzmywtymcelu
o
przewodnikzprądemstałymIumieszczonywpoluoindukcjiB
.Namały
elementprzewodnikaodługościdl,przezktóryprzepływaprąd,działasiładF,
którawynosi
dF=I·dl·BsinY
(1.22)
gdzieYjestkątempomiędzywektoramidl
o
iB
o
.Kieruneksiłyokreśla
regułaśrubyprawoskrętnej.Wzór(1.22)możnazapisaćużywająciloczynu
wektorowegojako
dF
o
=I·(dl
o
×B
o
)
(1.23)
SiłaF
o
zależyodwartościprądu,wymiarówprzewodnikaijegopołożeniawpolu
magnetycznym.Indukcjęmagnetycznąmierzymywteslach(T).
Polemagnetycznemożebyćrównieżopisanezapomocąwektoranatężenia
polamagnetycznego:
H
o
=
B
o
\
(1.24)
