Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Popatrzyłamnaichtwarzeimiałamochotęszerokosię
uśmiechnąć.Zobaczyćczłonkówulubionegozespołutomarzenie
każdegofana.
Dzisiajjednakbyłamtutajwcelachsłużbowych,więczachowałam
powagę.Kiwnęłamdonichgłowąizajęłamwolnemiejsceobok
Megan.Spojrzałamnanią.Zaczęłajużimprzedstawiaćmojąofertę
dotyczącąpiosenkiprzewodniejdofilmukręconegonapodstawie
mojejksiążki.Zerknęłamnaichtwarze.Wydawalisięzainteresowani
składanąpropozycją.Starałamsięnanichniegapićipozwoliłam
mówićmenedżerce.Czułamsięlekkoonieśmielonaichobecnością.
Zauważyłamjednak,żeoniteżpopatrywalinamnie
zzainteresowaniem.Zapewnemyśleli,żeniepotrafięmówić
poangielsku.„Biednapolskapisarka”.Niemielipojęcia,jakbardzo
sięmylili.
Skupiłamwzroknawokaliście,którywdalszymciągunieodrywał
odemnieoczu.Przyjąłpółleżącąpozycjęzjednąnogąugiętąiułożoną
wboknasofie.Rękęmiałwyciągniętąwzdłużoparcia,jakbychciał
objąćkolegęoboksiebie.SpodT-shirtuwystawałmutatuaż,którypiął
sięposzyi.Wyglądałnaskrzydło,araczejjegokońcówkę.Zaczęłam
sięzastanawiać,jakprezentujesięwcałości.
Alexniemiałwzwyczajuparadowaćbezkoszulkijakniektóre
gwiazdy.Jeszczenikomunieudałosięzrobićmuzdjęciawnegliżu.
Wiemto,boodczasów,gdybyłamnastolatką,śledziłamjegokarierę.
SzalałamzaAlexem,alezczasemchybamiprzeszło,aprzynajmniej
takmisięwydawało–dodzisiaj.Dopókiporazpierwszynie
zobaczyłamgonażywo.Byłdokładnietaki,jaksobiewyobrażałam.
Zamyślony,zbłyskiemwoku.Artystawkażdymcalu.
Zastanawiałamsię,gdziejeszczemożemiećtatuaże.Czy
tomożliwe,żematylkotenjeden?Miałamochotęwzruszyć
ramionami,jaktoczęstobywa,gdytoczęwewnętrznąrozmowę,ale
siępowstrzymałam.Mogłobytodziwniewyglądać.Rockowcy
