Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dokądwięcpójdzie?
19
dołączonerycinyitabele,przyczymrycinyteilustracjązarównoomawianychzagad-
nień,jakiwynikówbadańzwiązanychzdiagnoząprzedstawionychprzypadkówcho-
robowychorazwytworówchorych.Wytworytepozwalająlepiejzrozumiećproblemy,
zjakimiborykająsiępacjenci.
Dopogłębieniaprezentowanejtuproblematykipowinnyprzyczynićsięteżprzed-
stawionewksiążcestudiaprzypadków.Pozwalająoneponadtonauzyskaniewglądu
ipełniejszezrozumieniedramatycznejsytuacji,wjakiej-najczęściejnagle-znaleźli
sięchorzyzróżnorakimiuszkodzeniamimózgowia.Borykająsięoninietylkozwynika-
jącymizchorobyzaburzeniamiprocesówpoznawczych,wtymzwłaszczajęzykowych,
iograniczeniamisprawnościruchowej,leczrównieżzutratąswojejdotychczasowej
tożsamości.Diametralniebowiemzmieniasięichpozycjaspołecznairolaodgrywana
wrodzinie.
Wartojeszczerazwrócićdobezcennychspostrzeżeńprof.SalvatoreDiMaurodoty-
czącychprocesurehabilitacji,tymbardziej,żeczynionezpunktuwidzeniaspecjalisty
neurologa.Przedewszystkimpodkreślaonznaczenieciągłychćwiczeńowzrastającym
stopniutrudnościicałkowitezaufaniedoumiejętnościrehabilitanta.Warunkujetowyko-
nywanieuciążliwychczęstozadań,mimoodczuwanegobóluiznudzeniawywołanego
ciągłymichpowtarzaniem.Wskazujerównież,żepoddaniesięprocesowirehabilitacji
pozwoliłomuzrozumiećiodpowiedniodocenićpracęrehabilitantów,którejjakoneu-
rologwcześniejniedoceniał.Zaznaczateż,żeskutecznarehabilitacjaruchowawymaga
odterapeutydogłębnejznajomościanatomiiifunkcjiukładunerwowegoorazpełnego
zaangażowaniawwykonywanąpracę.towymaganiadotyczącekażdegoterapeuty,
przyczymneuropsychologpowinienponadtoposiadaćodpowiedniąwiedzęoczynni-
kachpsychologicznychispołecznych,co-mamynadzieję-umożliwilekturanaszej
monografii.
Prof.DiMauromiałtoszczęście,żejegoterapeuciposiadalizarównowiedzę,jak
iopisanewyżejcechy,coniewątpliwieprzyczyniłosiędoodniesionegosukcesutera-
peutycznego.Sukcestenuznaćnależyzarzeczywiściewielki,gdyżprof.DiMauronie
tylkoodzyskałsprawnośćfizyczną,leczmógłpowrócićnaswepoprzedniestanowisko,
prowadziwykładyinadalpracujenaukowo.
Przykładtenuświadamianam,żekrokiemmilowymnadrodzereintegracjizespo-
łeczeństwemosóbzróżnorodnymiuszkodzeniamimózgujestodbudowawłasnegoJa,
którejestośrodkiemdoznańidoświadczeńbyciaczłowiekawświecie,atakżemodyfi-
kacjawłasnejtożsamościindywidualnejispołecznej.Procestenwiążesięzestosunkowo
trwałąorganizacjąuczuć,wartości,odnoszącychsiędosiebieprzekonańwzakresie
właściwościpsychicznychifizycznych,indywidualnegosposobufunkcjonowaniaoraz
doświadczeńiprojektównaprzyszłość.Trzebajednakpodkreślić,żeodbudowatakształ-
towanajestzarównoprzezzespółczynnikówwewnętrznychoddziałującychnaosobę,jak
równieżzespółczynnikówzewnętrznych:przyrodniczych,społecznychikulturowych.
Wprawdzieproblemtożsamości(strukturyifunkcjiJa)rozpatrywanyjesttuzper-
spektywybadawczejneuropsychologii,tojednakzarównozposzczególnychrozdziałów,
jakizczęścipodsumowującejdziełowyłaniasięnowespojrzenienasposóbuprawiania
neuropsychologii,szerokihumanistyczno-społecznyhoryzontwzbogacającyspojrzenie,