Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Wprowadzenie
samymznalezienieodpowiedzinapostawionewtytuletegorozdziałupytanie:jakodna-
leźćsiebie,gdyżobudowatożsamościstanowiswegorodzajuposzukiwaniesposobów
odzyskaniaumiejętnościfizycznychipoznawczychorazosobowości.
QUOVADIS?
Tokluczowepytanie,jakietrzebapostawić,kiedysięopisujesytuacjęchoregozroz-
pademsystemuJaizzaburzeniamitożsamości,pozostawionegosamnasamzeswoją
chorobą.Nieznajdzieonbowiemsamodzielniesposobuwyjściazpułapki,wjakąwtrą-
ciłogouszkodzeniemózguijegonastępstwawpostacizaburzeńfunkcjipoznawczych,
emocjonalnychizachowania.Samniezdołatakżeodnaleźćsięwrelacjachznajbliższą
rodziną,przyjaciółmiczyotoczeniemzawodowymispołecznym.Matrudnościwodbu-
dowieswegoobrazuświata,któryrozsypałsięjakpuzzle.Możewięcnieodnaleźćswojej
drogidoprzyszłości.
DOKĄDWIĘCPÓJDZIE?
DestabilizacjalubutratawłasnegoJatoniewyobrażalnecierpienieitragedia,którenie
jestaniizolowanym,aniprostymstanemumysłu.Toprzedewszystkimdyskomfort
fizyczny,negatywneemocje,utratapoczuciasensużycia,rozpaddotychczasowejtożsa-
mości.PrzedchorymstoigigantycznewyzwanieodbudowaniawłasnegoJaorazbudowy
nowejtożsamości.Niejesttozadaniełatwe,gdyżchorymusipokonaćwieletrudności
związanychzsamąchorobąorazżmudnymipełnymwyrzeczeńprocesemrehabilita-
cji.Piętrzącesiętrudnościiniepowodzeniamogąspowodowaćjegozałamaniesięoraz
skrajneuzależnienieodinnychiizolacjęspołeczną.Pokonanietychbarierwymaganie-
zwykłegohartuducha,czegoprzykłademjestzaprezentowanawrozdzialehistoriawalki
zchorobąprofesoraSalvatoreDiMauro.Wartopodkreślić,żenadrodzedoodzyskania
tożsamościdużeznaczenieodegrałpowrótdodotychczasowejpracy,wktórejprofe-
sorDiMaurowykazujesięnietylkosprawnościązawodową,leczznaczącymiefektami
działalnościnaukowej.Zaodkryciedwóchnowychchoróbmitochondrialnychzostał
odznaczonylicznyminagrodaminaukowymi,wtymnagrodąCopernicusPrize2010
nadanąprzezPolskieTowarzystwoNeuropsychologiczne.Jesttodlanasdużyzaszczyt,
żedziękiuprzejmościprofesoraDiMauromożemyzakończyćnasząksiążkęprezentacją
jegowspomnieńdotyczącychwłasnychdoświadczeńjakopacjenta,określonychprzez
niegojakoperspektywanzdrugiejstronyszpitalnegołóżka”.
Wtrakciewspólnegotworzeniatejmonografiistaraliśmysięprezentowaćomawiane
wnimzagadnieniawtakisposób,abytrafiłyonedomożliwieszerokiegogronaCzytel-
ników.Mieliśmynamyślinietylkostudentóworazaktywnychzawodowoinaukowo
psychologówczyprzedstawicielikierunkówmedycznychiparamedycznych,lecztakże
osoby,którychnajbliżsiborykająsięzzaburzeniamiosobowości,atakżetych,którzy
interesująsięproblematyką.Lepszezrozumienieprezentowanychtreściumożliwią