Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.8.Testystatystyczne
s
o
2
=
−
1
∑
n
k
=
1
2
i
i
−
)
31
(2.29)
gdzie:n–całkowitaliczbarównoległychoznaczeń,k–liczbaporównywa-
nychmetod,n
i
–liczbarównoległychoznaczeńprzeprowadzonychzzasto-
sowaniemdanejmetody,s
i
–odchyleniestandardowedlametodyi;
dlarównolicznychzbiorówwynikówwzór(2.29)przyjmujepostać
s
o
2
=
1
k
∑
n
k
=
1
s
i
2
(2.30)
�
ztablicrozkładuχ
2
(załącznik–tabl.III)odczytaćwartośćkrytycznądla
przyjętegopoziomuistotnościαiliczbystopniswobodyf,czyli
kr
2
(
f
)
gdzief=k–1;
�
porównaćwartośćQzwartościąkrytyczną
χ:
kr
2
�
jeżeliobliczonawartośćnieprzewyższawartościkrytycznej,czylispeł-
nionajestzależność
Q
≤
χ
kr
2
,należywnosić,żeporównywanewartości
odchyleniastandardowegonieróżniąsięwsposóbstatystycznieistotny,
�
jeżelinatomiastobliczonawartośćQjestwiększaniżodczytanaztablic
wartośćkrytyczna
Q
>
χ
kr
2
)
należywyciągnąćwniosek,żeporównywane
wartościodchyleniastandardowegoróżniąsięwsposóbstatystycznie
istotny.
2.8.6.
TestMorgana
Testtenjeststosowanywceluporównaniawartościodchyleństandardowych
(wariancji)dladwóchzbiorówwynikówzależnych(skorelowanych).
Sposóbpostępowaniajestnastępujący[2.3]:
�
obliczyćwartościodchyleniastandardowegodladwóchseriiwyników–
s
1
,s
2
;
�
obliczyćwartośćwspółczynnikaregresjirwgwzoru
r
=
f
|
|
L
∑
i
=
k
1
1
2
i
k
−
i
=
|
|
k
(
k
1
i
=
k
x
1
x
1
i
\
|
|
)
−
2
1
|
|
J
i
k
|
|
L
f
1
i
=
k
1
1
i
∑
i
k
1
2
2
i
x
−
2
i
(
|
|
k
∑
i
=
k
1
x
2
i
\
|
|
)
2
1
|
|
J
�
obliczyćwartośćparametrutestuLwgwzoru
L
=
s
1
2
4
s
1
2
2
2
2
2
(
−
4
2
s
1
2
s
2
2
(2.31)
(2.32)