Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.7.Weryfikacjahipotezstatystycznych
25
Współczynnikiskośnościsąstosowanewporównaniach,dookreśleniasiły
orazkierunkuasymetrii.Sątoliczbyniemianowane;imwiększaichwartość,
tymsilniejszaasymetria.
Pozycyjnywspółczynnikasymetriiokreślakierunekisiłęasymetriijedno-
stekznajdującychsięmiędzypierwszymatrzecimkwartylem.
2i6i
Miaryskupienia
2i6iMiaryskupienia
WspółczynnikskupieniaK(koncentracji;kurtoza)jestmiarąskupieniaposz-
czególnychobserwacjiwokółśredniej.Imwyższawartośćwspółczynnika,tym
bardziejwysmukłakrzywaliczebności,większakoncentracjawartościcechwo-
kółśredniej.
2i7i
Weryfikacjahipotezstatystycznych
2i7iWeryfikacjahipotezstatystycznych
Hipotezatosąd(przypuszczenie)opopulacjiopartynaprawdopodobieństwie,
przyjętywceluwyjaśnieniajakiegośzjawiska,prawalubfaktu,wymagający
sprawdzenia.
Weryfikacjąhipoteznazywasięsprawdzaniesądówopopulacjisformuło-
wanychbezzbadaniajejcałości.Przebiegproceduryweryfikacyjnejwygląda
następująco:
1.Sformułowaniehipotezyzerowejialternatywnej
HipotezazerowaH
0
–prostapostaćhipotezypoddanatestom;
hipotezaalternatywnaH
1
–przeciwstawionahipoteziezerowej.
2.Wybórodpowiedniegotestu
Testsłużydosprawdzaniahipotezy.
3.Określeniepoziomuistotnościα(rozdz.9)
Rodzajebłędówpopełnianychprzyweryfikacji:
błędyIrodzaju–odrzuceniehipotezyzerowejH
0
,gdyjestonaprawdziwa;
błędyIIrodzaju–przyjęciehipotezyzerowejH
0
,gdyjestonafałszywa.
Możliwedopopełnieniabłędywtrakcieweryfikacjihipotezstatystycznych
przedstawionoschematycznienarys.2.2.
4.Wyznaczenieobszarukrytycznegotestu
Wielkośćobszarukrytycznegowyznaczadowolniemałypoziomistotnościα,
natomiastjegopołożenieokreślanejestprzezhipotezęalternatywną.
5.Obliczenieparametrutestunapodstawiepróby
Wynikipróbyopracowujesięwodpowiednisposób,zgodniezprocedurą
wybranegotestuisąonepodstawądoobliczeniastatystykitestowej.
