Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
23majapowiadamiał:„pieśńczwartądziśkończę.Żyjętedy
wLitwie,wlasach,karczmach,zeszlachtą,zŻydamietc.”[111].
WliściedoJulianaUrsynaNiemcewiczazkońcamaja,wopisie
powstającegodzieła,dochodziwątekprzygodowo-obyczajowy:
„poemawiejskie,wktórymstaramsięzachowaćpamiątkędawnych
naszychzwyczajówiskreślićjakkolwiekobraznaszegożycia
wiejskiego,łowów,zabaw,bitew,zajazdówetc.Scenadziejesię
naLitwieokołoroku1812,kiedyjeszczeżyłydawnepodania
iwidaćjeszczebyłoostatkidawnegowiejskiegożycia.Pracętęjuż
dopołowydoprowadziłem”[112].
OukończeniubrulionuksięgiczwartejMickiewiczwspominał
jeszczepoponadmiesiącu[113].Inne,ważniejszepowodyodciągały
gowtymczasieodpoezji;gorącowspierałsłowemruch
emisariuszyudającychsiędokrajuorazpisałartykuły
do„PielgrzymaPolskiego”,któregowłaśniezostałredaktorem[114].
5lipca,gdystanzdrowiaosamotnionegoStefanaGarczyńskiego
gwałtowniesiępogarszał,Mickiewiczwyjechałdoniego
doSzwajcarii[115].PoczterechdniachdonosiłIgnacemuDomeyce:
„mieszkamwoberży,jaknajmęoddzielnypokój,zacznęmoże
copisać”,orazOdyńcowi:„Ta
de
uszadotądniedośpiewałem![...]
Wszakżemamjużtrzyczwartepoematu,najdłuższego,jaki
napisałem”[116].Temudrugiemurelacjonowałrównież2sierpnia:
„patrzącnaciągłecierpieniaStefananiepodobnamyślić
opisaniu.[...]Gdybymprzynajmniejmógłprzepisaćpieśń
czwartą”.Pozostałzprzyjacielemdojegośmierci.
MickiewiczwróciłdoParyżaokoło30września1833,
13listopadapowiadamiałOdyńca:„PiątąpieśńTa
de
usza
skończyłem,trzyjeszczezostaje”[117];awięczamierzałwtedy
zamknąćcałośćwośmiuksięgach!
Podsumujmyzatem:9lipcapoetamiałgotoweczteryksięgi,
13listopada–pięć,itylkotrzyjeszczeplanował.Wwersji
