Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chichotkilkudziewczyn.Wzwyczajnychokolicznościach
poczułabyirytację,teraznatomiastśmiechtenbył
niczymbalsamdlauszu.
Nanajniższymstopniuschodówujrzałasiedzącego
wpoprzeknichchłopaka.Byłtoówczarnoskórystudent,
którypoprzedniegowieczorustałprzyogromnymstole
iwrazzinnymioglądałmecz.Chłopakdrzemałzlekko
pochylonągłową.Byłwysokiinawetzezgiętymi
kolanamizajmowałniemalcałąszerokośćschodów.
Roxannekojarzyła,żebyłkoszykarzem,aleniemogło
byćinaczej.Ztakąsylwetkąwydawałsiędotegowprost
stworzony.
Ominęłago,choćniebyłotołatwewwysokich
szpilkach.Wkuchninapiłasięwody,ajejchłódrozlałsię
pocałymcieleprzyjemnymifalami.
Rozejrzałasiępopomieszczeniu.Pamiętała,
żeprzyszłatamzaRogerem,kuzynemSteve’a.
Toonrobiłjejdrinkazadrinkiem,aonawypijałakażdego
doostatniejkropli.Niemożliwejednak,abytonadmiar
alkoholuwziąłnadniągórę.Znałaswójumiar.Wiedziała,
jakibyłjejlimitiżadendrinknie…
Zamarła.Niebyłapewna,coRogerdodał
doostatniegodrinka,alewłaśnieprzeztomusiałastracić
panowanienadsobą.Jejostatnimwspomnieniemokazało
siębowiemmocnobijąceserceidrżącedłonie,lecztym
razembyłotospowodowaneprzezcośzupełnieinnego.
Poczuładreszczeprzeszywającejąodstóp
ażpoczubekgłowy.Wzięłagłębokioddech,abysię
uspokoić.Wkońcunerwynieprzyniosłybyniczego
dobregoiwłaśnieonawiedziałaotymnajlepiej.
