Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
13
gowWarszawie,wyprodukowanywewspółpracyzMuzeumSztukiNowoczesnej
wWarszawie.Rozdziałczwartypt.JanKlata.Muzycznośćrewolucjiobejmujeinter-
pretacjędwóchinscenizacjireżyserazNarodowegoStaregoTeatruwKrakowie:
Orestei(2007)iKrólaEdypa(2013).Wrozdzialepiątympt.AntoninaGrzegorzew-
ska.Przepisywaniemituprzedmiotemanalizysądwieprodukcjereżyserki:Ifge-
nia(2008)zTeatruNarodowegowWarszawieiTauryda.Apartado679(2012)
zTeatruWspółczesnegowSzczecinie.Takzbudowanyzbiórspektaklipoddanych
badaniommanaceluujawnieniewszechstronnościwpodejściuwspółczesnych
artystówpolskiegoteatrudotkankimitycznej.
WprzypadkuMaiKleczewskiejzałożeniemjestukazaniezjawiskainsce-
nizacjitranstekstualnej,wktórejdziełoteatralnebazujenarozbudowanejsieci
tekstówkulturyspiętychklamrąmitu.Ponadto,dziełaMaiKleczewskiejszero-
koeksplorująestetykępostmodernizmuzaangażowanąwkliszepopkulturowe
nagranicykiczu,atakżekwestięfenomenologiiciałaaktora.Jednocześnie,oile
Fedrastanowidziełoteatrudramatycznegosensustricto,otyleOrestejazzałoże-
niamabyćdramatooperąwspółtworzonązwybitnąkompozytorką,AgatąZubel.
Mamyzatemzestawtranstekstualnegoutworudramatycznegoidramatoopero-
wego,copozwalanawszechstronnyoglądinterpretacyjnychgestówreżyserki.
DziałalnośćartystycznaMichałaZadary-vstachanowca”polskiegoteatru
-wzakresieinterpretacjimitówantycznychwichróżnorodnychwersjachzostała
najszerzejomówiona,zuwaginajejwewnętrznąróżnorodność.FedraiIfgenia.
Nowatragedia,jakoformalneinscenizacjedramatówRacine)a,podnosząniezwy-
kleistotnąkwestięuwikłaniamituwjęzykjegoreprezentacji,jakrównieżstanowią
głoswodniesieniudopierwszychnowożytnychingerencjiwstrukturęstarożyt-
nychmitemów.Orestejazgłębiazagadnieniemuzycznejtranslacjimituwformie
operowejproponowanejprzezIannisaXenakisa,aponadtoreprezentujegłębo-
kolokalniezakorzenionąrekontekstualizacjęmatrycymitycznej.Anty-Edypjest
wtymzestawieprojektemwysoceeksperymentalnym,badającymmitzperspek-
tywytransdyscyplinarnejnaprzecięciuperformansu,filozofiiimedycyny.
ZkoleiinscenizacjeJanaKlatyprzesuwająpunktciężkościkumuzyczności
gestówinterpretacyjnychwobecmitów.Orestejaproponujescenerięinterpre-
tacyjnąrozpisanąwdźwiękachmuzykieksperymentalnejzderzonejzkliszami
popkultury.Jednocześnieinscenizacjatanawiązujetranstekstualnąwięźzin-
nymitekstamikultury,tworzącreferencjędodyskursumetateatralnegoimeta-
mitycznego.NatomiastKrólEdyp,formalniebędącyinscenizacjąoperyIgora
Strawińskiego,pogłębiamuzycznefascynacjereżyserawodniesieniudotkanki
mitycznejiujawniaprojekteksperymentującyzarównowwarstwiemuzycznej,
jakidramaturgicznej.
SpektakleAntoninyGrzegorzewskiejstanowiąprzykładprzepisywaniami-
tównascenę,jakożereżyserkanajpierwprzygotowujeswojewłasnewersjedra-
matycznemitówstarożytnych,bypotemreżyserowaćjewteatrze.Jejprojektdoty-
czącymituIfigeniimatucharakterprogramowy.Formułującwłasnąperspektywę
