Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I.STANOWISKA
bezpośredniojadłospisnakażdydzień.Jegouczniemmógłbyćnp.kuchcik,
czylimłodychłopak,którywprawiałsiędozawodu(podobniejaklokaj-
czykulokaja).Kucharkiwmiastachczęstosamezajmowałysięrobieniem
zakupów,chodzącnatargzkoszykiem.Stądsługizajmującesięzakupami
nazywanokoszykowymi.
Wopisiestrojukucharzadominujekolorbiałyorazpojawiająsięróżne
nakryciagłowy.Gotującymężczyźninosiliwysokieczapki(szlafmyce)lub
przylegająceczapeczki(mycki).Wdużych,znamienitychposiadłościach
pracowałczęstokucharzubranynabiało,zbiałączapąkucharską.Wdwo-
rzeopisanymwutworzeKsiężycwschodzimiałonogromnąbiałąszlafmycę
ikręciłsięprzyolbrzymimpiecu,ściskającwarząchewjakberło.Zinnych
literackichopisówdowiemysię,żegotującysługabyłzwykleubranywśnież-
nobiałąmarynarkęidługifartuch.Natomiastwmniejszychmajątkachdwor-
skichidomachmiejskichpracowałykucharki,któreniemiałyuniformów,
nosiłypoprostuswobodnestrojewiejskie.Zimionpoznamywliteraturze
polskiejkucharzyJózefa,SzczepanaiFilipa,natomiastzkucharek:Agnieszkę
iKarolinę.
Służącybylipotrzebniwkuchninietylkodoobsługicodziennychposił-
kówdladomowników,lecztakżedowydawaniaprzyjęćiprzyjmowania
gości.Niektórzypracodawcymielibardzodużewymaganiacodoliczby
irodzajupotraw.Sukcesprzyjęciaczyuroczystościrodzinnejwdużejmierze
zależałwłaśnieodzorganizowaniawkuchni,atakżeodzdolnościibiegłości
wsztucekulinarnejpracowników.Wiązałosiętooczywiściezolbrzymiąpre-
sją,stresemidużymwysiłkiem.Przywiększychuroczystościachzatrudniano
więcejkucharzy.Fiaskoprzyjęćwynikałoczęstozkłótnimiędzykucharzami
alboteżznałogówosóbgotujących.Częstymmotywemliterackimjestobraz
pijanegokucharzalubupijającejsiękucharki.Zdajesię,żebyłatozmora
wXIX-iXX-wiecznychdomach.Literaturajestpełnahistoriizwiązanych
właśniezkucharzami.WopowiadaniuWitoldaGombrowiczaBiesiadauhra-
binyKotłubajczytamyorozmowieprzystole,któradotyczytego,cowypra-
wiałmistrzwkuchni.Bankieropowiada,żeDkucharzomniemożnawierzyć.
30
