Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bawie)mocneisłabszestrony,preferencje,zdolności,skłonności,pokazujeto,co
sprawiamuprzyjemność,acoprzykrość,to,colubiiodczegostroni,ucieka.Ztych
zachowańwnioskowaćmożnaodominacjijednychcechiwłaściwościnadinnymi5.
Wopracowaniupróbujędyskutowaćosytuacjach,którewspierajądziecinaj-
szerzejinajgłębiej.Całośćrozważańosadzamnapodstawowychtezachrozwoju
człowiekawdzieciństwie,wyprowadzonychzteoriiJ.Brunera6,J.Piageta(konstruk-
tywizm),L.S.Wygotskiego(biokulturowateoriadojrzewaniaczłowieka7),M.Kielar-
Turskiej(rozwójsferypoznawczo-emocjonalnej8),atakżezfilozoficznychsugestii
emancypacjonizmu9,fenomenologii10,strukturalizmu11.
Kierowanedorąkczytelnikaopracowaniestanowiuzupełnienieiposzerzenie
treścizawartychwpracyPedagogikaprzedszkolna.Metamorfozastatusuiprzedmiotu
badań,wydanejw2006roku.Otakimsposobieprzekazuwiedzyzdecydowałdość
szerokidorobekpedagogikiitrwająceodwielulatsporyojejtożsamość.Oddając
czytelnikowipoprzedniąksiążkęzdecydowałam,iżwjejzakreswłączonezosta-
nąogólne,ważnedlaszczegółowychdyskusjikwestiepedagogicznejakopodstawa
edukacji,którastanowiprzedmiotpedagogiki.Mimowskazywanegozwiązkuzpo-
przednimiopracowaniami,książkaniniejszajesttakżefaktemautonomicznym,co
oznacza,iżmożnajączytaćbezodwoływaniasiędoinnychpozycji.Stanowiswo-
istytraktatorealizacjipostulatówpedagogikiprzedszkolnejwzakresieedukacjiku
emancypacjiczłowiekanatleinnychjejwariantów,międzyinnymidlategopostano-
wiłamopowrociedoniektórychtreściprzedstawionychwPedagogiceprzedszkolnej
jakokanwyrozważańoistociesytuacji.Dodam,iżkażdyrysowanytujejobrazzależy
odmojegosposoburozumieniapojęć,odmojej„wewnętrznejmowy”
,czyliodspo-
sobuoznaczeniasubiektywniepostrzeganejrzeczywistościpedagogicznej.Posługuję
sięwiedządyskursywną,poczęścisprawdzonąiwzwiązkuztymwpewnymstopniu
zracjonalizowaną,bowiemporuszamsięwobszarzepedagogikijakonaukiiwłasne-
godoświadczeniapedagogicznego(pedagogii).Wspieramsięponadtodoświadcze-
niamimłodychludzi–studentówpedagogiki.Niedyskredytujęwiedzypotocznej,
uzasadnionejpraktyką,domniemaniamiczydomysłami,sąwniejbowiemukryte
doświadczeniapokoleńwzakresiewychowania,nauczania.Wiedzatastanowićmoże
jednakjedyniedopełnieniewiedzynaukowej.
5
MożnawtymprzypadkuodwołaćsiędoteoriiinteligencjiwielorakichGardnera,aanalizowanychnp.
przezM.Suświłłowkontekściekompetencjinauczycieli;M.Suświłło,Inteligencjewielorakiewnowocze-
snymkształceniu,Olsztyn2004.Teoriatamożebudzićwątpliwościprzyholistycznymujęciuczłowie-
ka,bowiempodpowiadaonadzielenieczłowiekanasfery.Refleksyjnynauczyciel,badaczprzyjmieją
jakopodpowiedźwposzukiwaniusposobów,formwsparciadzieckawjegorozwoju.Wiedzętęnależy
traktowaćjakouwrażliwiającąnadziecko,namożliwezakresytegowsparciawcałościowoopracowanej
sytuacjiedukacyjnej,bezwydzielaniazajęćnakonkretnytematwkonkretnymdniu.
6
Zob.J.Bruner,Pozadostarczoneinformacje,Warszawa1978.
7
L.S.Wygotski,Wybranepracepsychologiczne,Warszawa1971.
8
Zob.M.Kielar-Turska,Jakpomagaćdzieckuwpoznawaniuświata,Warszawa1992.
9
Zob.J.Derrida,Pismofilozofii,Warszawa1992.
10
Zob.J.Krokos,FenomenologiaEdmundaHusserla,AleksandraPfandera,MaxaSchelera,Warszawa1992.
11
Zob.C.Lévi-Strauss,Spojrzeniezoddali,Warszawa1993.
6
