Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
rozdziałinOsobliwanauka.Problemrozumieniawflozofipsychiatrii
procesyzachodzącewmózguczyaparaciegłosowympacjenta.Wtensposób
ujawniasięodmienneaspektyrzeczywistości.Jakpowiadabrytyjskipsychiatra:
„[...]obydwiepostawysąmetodologiczniemożliwe,lecznależybaczniewy-
strzegaćsięichmieszania”(Laing1995,s.24)s.
n3.Istniejetrudnośćpogodzeniaobupunktówwidzenia:
biologicznegoihumanistycznego.AntonMooij(1995)podkreśla,że
wrozwojupsychiatriiobowiązujepewienpowtarzającysięwzorzeczmianmię-
dzypodejściembiologicznymihumanistycznym.Jednocześnietwierdzi:
Usiłowaniaintegracjitychrywalizującychpunktówwidzenianieprzyniosłydo
tejporysukcesuitakbędzienadal.Powodemtegostanujestfakt,iżtedwapunk-
tywidzeniazzasadywzajemniesięwykluczają.Opisrzeczywistościwterminach
znaczącychrelacjiwykluczajednocześnieopisrzeczywistościwterminachzdarzeń
będącychprzyczynąinnychzdarzeń,ponieważsątologicznieróżnerodzajeopisu
(Mooij1995,s.77).
Czyrzeczywiścieobaujęciamogąosiągnąćwzajemnąharmonięiczymogą
siędopełniać?
„Rozumiejące”podejściedopsychiatriiodkrywawewnętrznezależności
działaniaimyślenia,którychniedasięokreślićzapomocąprostychalgorytmów
ischematów.Wramachtakiegopodejściapodkreślasięwyjątkowośćiniepo-
wtarzalnośćsytuacji,indywidualneaspektydziałania.Nieprzeszkadzatojed-
nakwpodejmowaniupróbgeneralizacjiwodniesieniudopodobnychzaburzeń
idolegliwości.Jednakżetewewnętrznerelacjenigdynieosiągająpostacijakie-
gośprawaczyteorii.
Badaniazaburzeńpsychicznychujawniająrównieższeregpoziomów
analiz,którychodróżnianiemożenadaćwiększąklarownośćpodejmowanej
tematyce.
3.WksiążcePodzielone„ja”autormówioswoichkłopotachklinicznych:„[...]jakosią-
gnąćbezpośrednikontaktzpacjentem,skoromojefachowe,psychiatrycznesłownictwo
oddalanasodsiebie?”(Laing1995,s.18).Laingnietylkozastanawiasięnadodmienno-
ściąiswoistościądoświadczeniapsychotycznego,aleteżkwestionujemożliwościuchwy-
cenialudzkiegodoświadczeniazapomocą„słownictwaspecjalistycznego”.Krytykujeza-
równomodelbiomedycznyufundowanyprzeztwórcównowoczesnejpsychiatrii,Emila
KraepelinaiEugenaBleulera,jakiteoretycznezapleczepsychoanalizy.Wramachteore-
tycznegojęzykapsychiatrii„rozbity”światjednostkijestopisywanywjęzykuabstrakcyj-
nym,zapomocątakichpojęć,jak:„id”,„superego”czy„aparatmentalny”:„[...]skazani
jesteśmynarozpoczęcienaszychstudiównadtypamischizoidalnymiischizofrenicznymi
zcałymwerbalnymikonceptualnymrozbiciemodpowiadającympodziałowicałościschi-
zoidalnegobycia-w-świecie”(Laing1995,s.21).Językrozbiciainiezaangażowaniapotę-
gujeraczejświatschizofrenika,będącyprzecieżrodzajemrozdarciaegzystencjalnego.
