Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
języktejczęściprzekładulubelskiegoP.Binekoceniajakoodznaczającysię
wysokąstarannością,owyraźnychznamionachnawiązańdotradycyjnegostylu
biblijnego26.
Zawężonykrągodbiorców,specyfikaopracowaniaorazprzedłużające
siępracenadfinalizacjąedycji,jakąjesttzw.BibliaKUL-owska,zrodziływla-
tachdziewięćdziesiątychubiegłegostuleciainicjatywęnowegowydaniacałego
kanonuPismaŚwiętego.Głównąintencjąbyłotymrazemprzygotowanietłu-
maczeniawyposażonegowniecokrótszyaparatkrytyczny,uwzględniającynaj-
nowszedanewdziedzinienaukbiblijnych.Przedsięwzięciutemuodpoczątku
towarzyszytradycyjnemianoBibliilubelskiej.Wgroniejejinicjatoróworazredak-
torówitłumaczyznalazłasięsporagrupabiblistówuczestniczącychwpracach
nadedycjąKUL-owską,jakm.in.:ks.Homerski,o.Langkammer,ks.Stachowiak.
Nawetpobieżnieczynionakonfrontacjaksiągtegosamegoautorstwawedycji
KUL-owskiejinajnowszejpokazujedalekoidącepodobieństwa,granicząceniekie-
dyzidentycznąwersjąprzekładowąobydwuedycji.Dotychczasowepracenad
inicjatywąprzyniosłyprzekładiopracowanieniemalkompletnegokanonu
nowotestamentowegoorazpojedynczychksiągstarotestamentowych(zob.Pod-
stawowetekstyźródłowe-Blub).Ukazującesięsukcesywnieodroku1995poszcze-
gólneczęścitegotłumaczeniawniewielkimtylkostopniuprzyciągnęłyuwagę
filologiczną,wefekcieczegobrakdotądosobnychopracowańnatematjęzyka
takcałości,jakiposzczególnychczęścitegoprzekładu27.Włączeniedotychczas
opublikowanych20osobnychtłumaczeńksiągnowo-istarotestamentowychdo
korpusuźródłowegotegoopracowaniastwarzamożliwościpoczynienianie-
coszerszychobserwacjijęzykowejszatytegoinstatunascendiprzedsięwzięcia
translacyjno-edycyjnego.
Końcowelataubiegłegowiekuizarazemtysiącleciawdziejachpolskiej
translatorykibiblijnejzapisząsiębezwątpieniajakookresszczególnejintensy-
fikacjipracnatympolu.Przejawiającyswąaktywnośćconajmniejodlatsiedem-
dziesiątychwtejdziedzinieks.bpKazimierzRomaniukdołączyłwostatnich
latachdogronasamodzielnychautorówpełnegotłumaczeniaPismaŚwiętego
zjęzykóworyginalnych,dziewiątejwkolejnościchronologicznejpolskiejBiblii,
któraukazałasięwroku1997podnazwąBibliiwarszawsko-praskiej(zob.Podstawo-
wetekstyźródłowe-Rom)28.Przekładtenokazałsięzarazemzwieńczeniemwie-
loletnichpracks.Romaniukanapolutranslatorykibiblijnej,którychpierwszym
rezultatembyłotłumaczenieNowegoTestamentu(1976),pierwotniezamierzenia
ekumenicznego,anastępniesynoptycznejwersjiEwangelii(1985).Podjęciesię
całościowegoprzekładuStaregoTestamentupoprzedzonezostałotłumaczeniem
26Por.P.Binek,PolskietłumaczeniaEwangeliiśw.MarkawXXwieku,op.cit.,s.73-74.
27Jakdotąd,najszersząuwagęjęzykoznawcówzwróciłajęzykowastronaprzekładuEwan-
geliiśw.MateuszaiEwangeliiśw.Marka,rozpatrywanazazwyczajnatleinnychwspółczesnych
translacjinowotestamentowych.Mojeobserwacjepoczynionepodkątemobecnościwtychdwóch
tekstachtradycyjnychfrazeologizmówbiblijnychpozwalajązaliczyćtetranslacjedowmiaręudanych
próbpogodzeniatradycjipolskiegojęzykabiblijnegozwymogamikomunikatywnościorazrygorami
opracowanianaukowego,zob.S.Koziara,UwagiojęzykunowszychpolskichprzekładówEwangelii,[w:]
Język.Teoria-dydaktyka,red.B.Greszczuk,Rzeszów1999,s.105-112.TakżeteczęściprzekładuBiblii
lubelskiejwłączyładoswychobserwacjijęzykawspółczesnychEwangeliiB.Szczepińska,zob.eadem,
Ewangelietylekroćtłumaczone...,op.cit.
28Totytułowe,niecomylące„imię”przekładzawdzięczanazwienowopowstałejdiece-
zjinaterenieWarszawy,którejbpK.Romaniukbyłwtymczasieordynariuszem.
42