Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bylitoTatarzy;Kozakówznajdowałosiętylko
kilkunastu.PrzezgłowępanaSkrzetuskiegoprzeleciała
jakbłyskawicamyśl,żeskoroTatarzysąnaChortycy,
więcChmielnickimusiałjużwrócićzKrymu.
NaczelegromadystałstaryZaporożecolbrzymiego
wzrostu,otwarzydzikiejiokrutnej.Tenzbliżywszysię
doogniskaspytał:
–Aktórytoposeł?
Silnyzapachgorzałkirozszedłsiędookoła
–Zaporożecbyłwidoczniepijany.
–Którytuposeł?–powtórzył.
–Jamjest–rzekłdumniepanSkrzetuski.
–Acóżemcibrat,żemnie„ty”mówisz?
–Znaj,grubianinie,politykę!–poderwałwachmistrz.
–Mówisię:Jaśniewielmożnypanposeł!
–Napohybelżewam,czortowysyny!szczobwas
Sierpahowasmert!Jasnowielmożnysyny!
Awypocodoatamana?
–Nietwojasprawa!wiedzjeno,żeszyjatwojawtym,
bymsiędoatamananajprędzejdostał.
WtejchwilidrugiZaporożecwysunąłsięzgromady.
–Mytuzwoliatamana–rzekł–pilnujem,bysięnikt
odLachiwniezbliżał,aktosięzbliży,mamywiązać
idostawiać,coteżuczynim.
–Ktodobrowolniejedzie,tegoniebędzieszwiązał.
–Budu,botakijnakaz.
–Awiesz,chłopie,cotoosobaposła?awiesz,kogo
tuprzedstawiam?
Wtedystaryolbrzymprzerwał:
–Zawedemposła,ałezaborodu–ottak!
Torzekłszysięgnąłdobrodynamiestnika.
Alewtejchwilijęknąłijakbygromemrażony,zwalił
sięnaziemię.
Namiestnikroztrzaskałmugłowęczekanem.
–Koli,koli!–zawyływściekłegłosywgromadzie.
Semenowieksiążęcysypnęlisięnaratunekswego
wodza;huknęłysamopały,wrzaski:„Koli!koli!”zlałysię
zeszczękiemżelaza.Wszczęłasiębitwabezładna.
Zdeptanewzamieszaniuogniskazgasłyiciemność
