Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Barabaszspałinieobudziłsię;natomiastFlik,który
płynąłnaprzód,wsiadłwpodjazdkęiudałsię
doKrzeczowskiego.
–Mościpułkowniku–rzekł–tokudackiearmaty.
Comamczynić?
–Zatrzymajwaśćbajdaki.Zostaniemyprzeznoc
woczeretach.
–Chmielnickiwidoczniezamekoblega.Moim
zdaniem,należałobypośpieszyćzodsieczą.
–Jawaściozdanieniepytam,jenorozkazdaję.Przy
mniekomenda.
–Mościpułkowniku!...
–Staćiczekać!–rzekłKrzeczowski.
Alewidząc,żeenergicznyNiemiecszarpieswoją
żółtąbrodęiustępowaćbezracjiniemyśli,dodał
łagodnie:
–Kasztelandojutraranamożezjazdąnadciągnąć,
afortecyprzezjednąnocniewezmą.
–Ajeślinienadciągnie?
–Będziemczekaćchoćbydwadni.Waśćnieznasz
Kudaku!Połamiąonisobiezębyojegomury,ajabez
kasztelananaodsieczniebędęciągnął,boiprawa
dotegoniemam.Jegotorzecz.
Wszelkasłusznośćzdawałasiębyćpostronie
Krzeczowskiego,więcFliknienalegałdłużejioddalił
siędoswoichNiemców.Pochwilibajdakipoczęły
zbliżaćsiękuprawemubrzegowiizasuwaćwoczerety,
którewiecejjaknastajępokrywałyszerokowtym
miejscurozlanąłachę.Nakoniecpluskwiosełustał,
statkiskryłysięcałkowiciewszuwarach,arzeka
zdawałasiębyćpustązupełnie.Krzeczowskizakazał
paleniaogni,śpiewaniapieśniirozmów,więcokolicę
zaległaciszaprzerywanatylkodalekimodgłosemdział
kudackich.
WszelakonastatkachniktpróczjednegoBarabasza
niezmrużyłoka.Flik,człowiekrycerskiibojuchciwy,
chciałbyptakiemleciećpodKudak.Semenowiepytali
sięsiebiezcicha:coteżsięmożezdarzyćzfortecą?
Wytrzymaczyniewytrzyma?Atymczasemhukwzmagał
