Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Atotakgadaj,sokole,teorbanweź,zagraj,
zaśpiewaj,tociinaduszylżejsięzrobi.Aterazchodź
dogości.
Wrócilidogościnnejkomnaty,wktórejkniaziowie,
niewiedząc,jakgościbawić,wciążichzapraszali,
bybylisobieradzi,ikłanialiimsięwpas.Tuzarazpan
SkrzetuskispojrzałostroadumniewoczyBohunowi,
alenieznalazłwnichnizaczepki,niwyzwania.Twarz
młodegowatażkijaśniałauprzejmąwesołościątak
dobrzesymulowaną,żemogłabyomylić
najwprawniejszeoko.Namiestnikprzyglądałmusię
bacznie,gdyżpoprzedniowciemnościniemógłdojrzeć
jegorysów.Terazujrzałmołojcasmukłegojaktopola,
zobliczemsmagłym,zdobnymwbujny,czarnywąs
zwieszającysiękudołowi.Wesołośćnatejtwarzy
przebijałaprzezukraińskązadumęjakosłońceprzez
mgłę.Czołomiałwatażkawysokie,naktórespadała
czarnaczuprynawpostacigrzywkiułożonej
wpojedynczekosmykiobciętewrówneząbkinadsilną
brwią.Nosorli,rozdętenozdrzaibiałezęby,
połyskująceprzykażdymuśmiechu,nadawałytej
twarzywyraztrochędrapieżny,alewogólebyłtotyp
pięknościukraińskiej,bujnej,barwnejizawadiackiej.
Nadpodziwświetnyubiórwyróżniałtakżestepowego
mołojcaodprzybranychwkożuchykniaziów.Bohun
miałnasobieżupanzcienkiejlamysrebrnejiczerwony
kontusz,którątobarwęnosiliwszyscyKozacy
perejasławscy.Biodraotaczałmupaskrepowy,
odktóregobogataszablazwieszałasięnajedwabnych
rapciach;aleiszabla,iubiórgasłyprzybogactwie
tureckiegogindżału,zatkniętegozapas,którego
głowniatakbyłanasadzonakamieniami,żeażskry
sypałysięodniej.Takprzybranegokażdybysnadnie
poczytałraczejzajakieśpaniątkowysokiegoroduniż
zaKozaka,zwłaszczażeijegoswoboda,jego
wielkopańskiemanieryniezdradzałyniskiego
pochodzenia.ZbliżywszysiędpanaLonginawysłuchał
historiioprzodkuStowejceiościęciutrzech
Krzyżaków,apotemzwróciłsiędonamiestnikaijak
