Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Podsumowanie
Każdemuczłowiekowizdarzasięniekiedyprowadzeniedialogu
zsamymsobą.Komunikacjaspołecznamajednakznacznieszerszy
wymiar.Toniezwyklezłożonainterakcja,wymagającanietylko
znajomościsłówirozumieniazdań,lecztakżeużywaniacałego
szeregusubtelnychinformacjiprzekazywanychdrogąniewerbalną.
Sprawędodatkowokomplikujefaktkontekstualności,wjakiejakt
komunikacyjnyzachodzi.Szczególnyproblemwtymzakresie
wykazująosobyzASD.
Zgodniezwchodzącymiwżyciewytycznymi,dotyczącymi
diagnostykiwautyzmie,zapodstawowewskaźnikitejdysfunkcji
uznaćnależyzaburzeniasferykomunikacjispołecznejorazproblemy
behawioralne,związaneznietypowymi,powtarzającymisię
wzorcamizachowań.Obecnierealizowanychjestwieleprojektów
badawczych,dziękiktórymwiedzanatematspecyfikiASDoraz
możliwychformwsparciaterapeutycznegoopodwyższonej
skutecznościulegaznacznemuwzbogaceniu.ZbadańJ.Volden
iL.Phillips(2010)wynika,iżobszaremszczególniedysfunkcyjnym
wsferzekomunikacjijęzykowejjestpragmatyka.Osoby
zautystycznegospektrum,mającopanowanąumiejętnośćmówienia
czyszerzej–komunikowaniasię,naogółnieradząsobie
wpraktycznymjejwykorzystywaniu,winterakcjachspołecznych.
Jakpokazujązaprezentowanewartykulewynikiwielubadań,
problemmożemiećswójpoczątekwnajwcześniejszymokresie
rozwojowym.WskazująnatomiędzyinnymiW.JonesiA.Klin
(2013).Braklubpostępującamiędzydrugimaszóstymmiesiącem
życiautratarelacjiwzrokowychzwłaszczaznajbliższymiosobami
możestanowićjedenzważniejszychprognostykówrozwijającego
sięzaburzenia.
Opisanepowyżejnaukoweodkryciadajązjednejstronynadzieję
namożliwośćwczesnejinterwencjiterapeutycznej,bezczekania
napełnoobjawowystanzaburzenia,zdrugiejzaśstronywskazują,
iżdotychczasowemetodyinarzędziapomiarukompetencjiosób
zASDwsferzepoznawczejczyintelektualnejwymagająrewizji
metodologicznej.Przyobecnymstaniewiedzycorazbardziej
oczywistystajesiębowiemfakt,żetakzłożonemetody,naprzykład
