Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Materia
bretońska
jastrzębia.Mąż,wietrzącpodstęp,każezałożyćsidła,któreśmiertelnieraniąptaka.
Podążającślademkrwi,damaodnajdujeumierającegomłodzieńca,któryprzekazuje
jejpierścieńzapomnieniaimiecz.Pierścieńsprawia,żemążzapominaoprzygodzie
żony;mieczstaniesięnarzędziemzemsty.Zrodzonyzezwiązkukochankówchłopiec,
Yonec,pomścinimtragicznąśmierćojca.
AkcjaopowieściLanvalrozgrywasięwświeciearturiańskim.RycerzLanvalzako-
chujesięwpięknejmieszkanceDInnegoŚwiata”.Wróżkauprzedzago,żeichmiłość
będzietrwaćdopóty,dopókiniezostaniewyjawiona.Oskarżonyfałszywieprzezkró-
lewskąmałżonkęopróbęuwiedzeniajej,Lanvaldecydujesięujawnićhistorięswej
miłości.Wróżkazjawiasię,bypotwierdzićprawdziwośćjegosłów,wywołującswąuro-
dąiwspaniałymorszakiemzachwytnadworze.Wbrewzapowiedziom,miłośćkochan-
kówzostajeuratowana:wróżkazabieraLanvaladoswojegoświata.
Bisclavretopisujehistorięrycerza-wilkołaka,zdradzonegoprzezżonę.Wydobywszy
odmężaprawdęoprzyczyniejegoczęstychitajemniczychzniknięć,niewiastawpada
wprzerażenieidecydujesię,zpomocąswegowielbiciela,ukryćubraniemęża,kiedy
tenprzemieniasięwwilkołaka.Uniemożliwiamuprzeztopowrótdoludzkiejposta-
ci.Historiadramatyczna,leczniedokońcatragiczna,borycerzznówstajesięczłowie-
kiem,aniecnażonaijejwspólnikponoszązasłużonąkarę.
Chèvrefeuille(Wiciokrzew)podejmujeepizodlegendyoTristanieiIzoldzie.Tristan,
wygnanyzKornwaliiprzezkrólaMarka,powracatampotajemnieizamieszkujewle-
sie,szukającokazjidospotkaniazIzoldą.Dowiedziawszysię,żekrólewskiorszak
przejeżdżałbędziedoTintagel,umieszczanadrodzekijzleszczyny,wokółktórego
wijesięwiciokrzew,inaktórymwycinaswojeimię.Izoldarozpoznajeznak,zatrzymu-
jeorszaki,tłumacząc,żepotrzebujeodpoczynku,zagłębiasięwlas,bytamspotkaćsię
zTristanem.Wiciokrzew,oplatającyleszczynę,stajesięsymbolemichmiłościitytu-
łemlai,napisanegoprzezTristanapospotkaniu.
Wwiększościlaisdominujeatmosferacudowności.Najczęściejzacierasięjednak
granicapomiędzyAutreMondeiświatemrzeczywistym,odzwierciedlającymrealia
XII-wiecznejFrancji.Niektóreteksty,jaknaprzykładChèvrefeuille,odwołująsiędo
kategoriisymbolu.
Oilewtematycelaisdominujemateriabretońska,otylewrozwiązaniachstyli-
stycznychiretorycznychMarienawiązujedoOpowieścioEneaszu,doOpowieścioBru-
cieidoutworówOwidiusza.Nazwanazostaławielokrotniemistrzyniąsztukinarracji.
Adokładniej,sztukikrótkiejnarracji.Każdyzlaisposiadaprzejrzystą,trójdzielną
strukturę,naktórąskładająsięprolog,właściweopowiadanieikonkluzja.Prologpeł-
nifunkcjęeksplikatywną:zapowiadatematiwyjaśniaznaczenieterminustanowiące-
gogłównymotywopowieści.Częśćdrugatowłaściwarelacjazasłyszanejceltyckiej
opowieści.Wsposóbniezwykleoszczędnyautorkaprzekazujetreśćepizodulubhisto-
rii,koncentrującsięnanarracji:DByłtopięknyidzielnyrycerz.Żyłszlachetnie.Pozo-
stawałwprzyjaŹnizeswymwładcąikochaligowszyscysąsiedzi.Poślubiłszlachetną
niewiastęomiłymobliczu.Kochalisię.Jednarzecztylkoniepokoiłakobietę...”(Bis-
clavret).Niematuretorycznychozdobników.OpowieśćprzypominadzisiejsząDkroni-
kęwypadków”,wktórejmówiąfaktyizachowaniabohaterów.Brakjestkomentarzy
ipouczeń.Narratornieosądza,leczopowiada.
45
