Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tąciekawostkąfilologicznązajmowaćsięjednakniebędziemy(zainteresowanych
odsyłamdostudiumCzesławaŁapicza),przyjrzyjmysięnatomiastbliżej,wjaki
sposóbSłowianiedostosowywalidopotrzebswojegojęzykaalfabetyłacińskiigrecki
orazjakielosyprzeszłordzenniesłowiańskiepismo–głagolica.(Najnowsząsyntezę
tegozagadnieniaopublikowałw2001r.macedońskislawistaPetarChr.Ilievski).
Przyswajaniealfabetułaciñskiego
3.Pisownianiezłożona.
Językłacińskimiałznaczniemniejdźwiękówniżjęzykisłowiańskie,potrzebował
więcoczywiściemniejliterdoichoddanianapiśmie.Pierwotnyalfabetłaciński
obejmowałlitery:a,b,c(oznaczałogłoskęk,aprzedsamogłoskamiprzednimic),
d,e,f,g,h,i,l,m,n,o,p,q(tylkowgrupiequ,tj.kw),r,s,t,u(zodmiankąv),
x(tj.ks)orazznakipodwójneaeioe,oznaczającekiedyśdwugłoski,awmłodszym
okresiedługiee
-.Zalfabetugreckiegoprzyswoiłsobiek(gr.kappa),z(gr.dzeta)
Rys.2.FragmentfryzyjskiII–Adhortatioadpoenitentiam,pisanyminuskułąkarolińską.
20
CZĘŚĆPIERWSZA•PISMOITEKSTY
