Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Streszczenierozdziału
31
(2013)zastosowalimetodędozbadaniazjawiska„powszechnegokwitnienia”,kiedy
wieleczasemsetkigatunkówroślinwAzjiPołudniowo-Wschodniejkwitniejedno-
cześniepobardzoróżnychprzerwachwkwitnieniu,odmniejniżrokudonawetkilku
lat(Kobayashiiin.2013,Sakaiiin.2006).Kobayashiiin.(2013),dokonującsekwen-
cjonowaniawysokoprzepustowegotranskryptomów,sprawdzilihipotezęgłoszącą,żeza
toniecodzienniezjawiskoodpowiadasusza.Wtymceluzebralipąkizpojedynczego
okazudrzewaShoreabeccariana(Dipterocarpaceae)wróżnychodstępachczasu,wtym
wfazieprzedkwitnieniemiwfaziekwitnienia,poczymporównalitranskryptomy.Aby
ocenićstopieńsuszy,którywprzeszłościwywoływałzjawiskopowszechnegokwitnienia,
wykorzystaliponadtodługoterminowedanemeteorologiczne.Wynikiichbadańwyka-
załywyraźnezmianytranskrypcyjneprzedkwitnieniemwgenieSbFT,atakżewgenie
SbSVP.Cowięcej,ujawniłysięteżzmianywtranskrypcjigenów,któreulegająekspresji
wokresiesuszyiwreakcjinasacharozę.Wynikitepotwierdzająhipotezę,żeczynnikiem
wyzwalającympowszechniekwitnieniejestwłaśniesusza,aponadtodostarczająwskazó-
wek,jaksztuczniemożnawszybkimtempiewywołaćkwitnienie.
Podsumowanie
Wniniejszymrozdzialeukazaliśmyznaczeniedanychmolekularnychwpolubadań
ekologicznych.Zapoznaliśmysiętakżezróżnymirodzajamigenomóworazprzeanali-
zowaliśmyprzyczynyzarównowewnątrz-,jakimiędzygatunkowejzmiennościDNA.
Znajomośćtechnik,takichjakPCR,qPCRisekwencjonowanie(wtymsekwencjonowa-
niewysokoprzepustowegenomówitranskryptomów),pozwalawykorzystaćinformacje
zawartewgenomach;tonatejwiedzybędziemysięopieraćwkolejnymrozdziale,po-
święconymmiędzyinnymiwłaściwościomposzczególnychgenomówimarkeromgene-
tycznymwykorzystywanymwekologiimolekularnej.
Streszczenierozdziału
Przedwyłonieniemsięekologiimolekularnejbardzotrudnobyłopozyskiwaćdane
genetycznezpopulacjidzikich,abiolodzyzazwyczajmusielisięograniczaćdowi-
docznychpolimorfizmów.Choćdanefenotypoweprzydatnewwieludziedzinach,
zjawiskoplastycznościfenotypowejsprawia,żerelacjemiędzyfenotypamiagenotypa-
mipozostająniejasne.
Pierwszebadania,wktórychdoszłodospotkaniagenetykimolekularnejiekologii,
opierałysięnadanychallozymowych.Jakożebiałkakodowaneprzezgeny,do
pewnegostopniaodzwierciedlająonezmiennośćwystępującąwsekwencjachDNA.
Obecniejednak,zuwaginaichadekwatnośćdozaledwieułamkagenomuoraztrud-
nościlogistyczne,allozymy,będąceswegoczasuwielkimprzełomem,zostałyprawie
wcałościzastąpionemarkeramiDNA.
Wgenomiewystępujewielerodzajówregionówgenu,zarównoregionykodujące(po-
wtórzoneijednokopiowe),jakiniekodujące(wtymintronyipseudogeny).