Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Terminnglottodydaktyka”pochodzizjęzykagreckiegoioznaczanauczanie
języka(glotta=język,didascein=nauczać;por.też:didacticos=umiejący
nauczać;didaxis=Didaktik=naukaonauczaniu).Podobniejakdydaktyka
jestsubdyscyplinąpedagogiki,wobszarzezainteresowaniaktórejznajdująsię
metodynauczaniaiuczeniasię;słowem1tometodykanauczaniajęzyka
obcego.PojęciezostałowprowadzonewPolscewlatach60.XXwiekuprzez
F.Gruczę1.
T.Rittelwskazałanazasadnośćwyróżnienialingwistykiedukacyjnej.
Autorkapostulowałabadanierelacjizewnętrznychmiędzylingwistykąiedu-
kacjąorazzależnościwewnętrznychmiędzyjęzykiem(nabywanie)aedukacją
(kształcenie).WedługRittel,nsyntetycznymmiernikiemopanowaniajęzyka”2
jestjegowyuczalność,równoznacznazosiągnięciemprzezuczniatrzechkom-
petencji:gramatyczno-leksykalnej,komunikacyjnejikulturowej.Jednocześnie,
całyproceskształceniajęzykowegoswoiścieregulujekompetencjalingwody-
1Polskamyślglottodydaktyczna1945—1975.Wybórartykułówzzakresuglottodydaktyki
ogólnej.Red.F.GRUCZA.Warszawa:PWN,1979.
2T.RITTEL:Metodologialingwistykiedukacyjnej.Kraków:WydawnictwoNaukoweWSP,
1994,s.18.